Het zenuwcompressiesyndroom treedt op wanneer een zenuw wordt samengeperst of gecomprimeerd. Het gebeurt meestal op een enkele locatie. Zenuwen in de romp, ledematen en ledematen kunnen worden aangetast. Veel voorkomende symptomen zijn pijn, gevoelloosheid en spierzwakte op de plaats van de zenuw.
Zenuwsamendruksyndromen worden vaak veroorzaakt door herhaalde verwondingen. Medische aandoeningen zoals reumatoïde artritis, diabetes of hypothyreoïdie kunnen ook een rol spelen.
Zenuwcompressiesyndroom is ook bekend als:
Er zijn verschillende soorten zenuwcompressiesyndromen. Elk heeft invloed op een andere perifere zenuw. De volgende zijn enkele van de meest voorkomende soorten zenuwcompressiesyndromen:
Carpaal tunnel syndroom is het meest voorkomende type zenuwcompressiesyndroom. Het treedt op wanneer de mediane zenuw wordt gecomprimeerd om de pols. De mediane zenuw strekt zich uit van de bovenarm tot de duim. Bij de pols passeert het een structuur genaamd de carpale tunnel. Overmatige druk op de pols kan zwelling veroorzaken, wat kan leiden tot carpaaltunnelsyndroom.
Cubitaal tunnelsyndroom is het op een na meest voorkomende type zenuwcompressiesyndroom. Ook bekend als ulnaire neuropathie of ellepijpzenuw insluiten bij elleboog, komt het voor wanneer de nervus ulnaris wordt gecomprimeerd bij de elleboog. De nervus ulnaris is verantwoordelijk voor het gevoel dat je krijgt als je je grappige bot raakt. Het passeert dicht bij de huid bij de elleboog. Te veel druk uitoefenen op de elleboog kan zwelling veroorzaken, wat kan leiden tot het ulnaire tunnel syndroom.
Zenuw compressiesyndroom komt het meest voor op plaatsen waar zenuwen tunnelachtige structuren passeren. De volgende zijn enkele zeldzamere soorten zenuwcompressiesyndroom:
Het zenuwcompressiesyndroom wordt vaak veroorzaakt door herhaalde verwondingen. Deze letsels kunnen optreden op de werkplek als gevolg van herhaalde bewegingen die verband houden met uw taken. Bijvoorbeeld herhaalde overextensie van de pols tijdens het typen op een toetsenbord, het gebruik van een muis of piano spelen kan leiden tot carpaaltunnelsyndroom.
Ongevallen zoals verstuikingen, breuken en gebroken botten kunnen ook het zenuwcompressiesyndroom veroorzaken.
Bovendien kunnen bepaalde medische aandoeningen u vatbaarder maken voor zenuwcompressiesyndromen. Waaronder:
Herhaaldelijk letsel, ongevallen en medische aandoeningen kunnen leiden tot:
Al deze veranderingen hebben een negatieve invloed op het vermogen van de zenuw om berichten te verzenden en ontvangen. Dit kan symptomen veroorzaken zoals pijn, gevoelloosheid en verminderde functie.
De volgende zijn enkele van de meest voorkomende risicofactoren voor het zenuwcompressiesyndroom:
Symptomen variëren op basis van het type zenuwcompressiesyndroom en de locatie. Ze hebben de neiging om op de plaats van de compressie te komen, en soms in de omliggende gebieden en structuren.
Enkele veel voorkomende symptomen zijn:
Een arts zal uw symptomen beoordelen. De arts kan dan een lichamelijk onderzoek en diagnostische tests gebruiken om het zenuwcompressiesyndroom te identificeren.
Sommige tests die worden gebruikt om zeldzamere vormen van het zenuwcompressiesyndroom te diagnosticeren, zijn onder andere:
Voor carpaal tunnel en cubitaal tunnel syndroom zijn diagnostische testen niet altijd noodzakelijk. Toch kunnen ze nuttige informatie bieden over de locatie en de ernst van de compressie.
De behandeling van het zenuwcompressiesyndroom begint vaak met veranderingen in levensstijl en niet-invasieve therapieën. Het behandelen van een onderliggende aandoening die het zenuwcompressiesyndroom veroorzaakt, kan ook de symptomen verlichten. In ernstige gevallen kan het zenuwcompressiesyndroom chirurgie vereisen.
Het vermijden van bewegingen die pijn veroorzaken, ergonomische strategieën aannemen op het werk en thuis, of van taak veranderen, kan de symptomen verbeteren. Wanneer obesitas de oorzaak is van zenuwcompressiesyndroom, kan afvallen de symptomen verbeteren.
Werken met een fysiotherapeut kan helpen uw flexibiliteit, kracht en bewegingsbereik in het getroffen gebied te verbeteren. Fysiotherapie kan ook helpen bij het verlichten van symptomen zoals pijn en gevoelloosheid.
Een studie uit 2017 suggereerde dat fysiotherapie en chirurgie een vergelijkbare effectiviteit hadden bij de behandeling van het carpaletunnelsyndroom bij vrouwen. Er is echter verder onderzoek nodig, aangezien deze studie niet is herhaald en slechts 100 vrouwen heeft bijgedragen.
Medicatie kan helpen bij het verlichten van symptomen van zenuwcompressiesyndroom zoals pijn en ontsteking. Het type voorgeschreven medicatie hangt af van de ernst van de symptomen. Sommige geneesmiddelen die vaak worden voorgeschreven om symptomen te beheersen die worden veroorzaakt door het zenuwcompressiesyndroom, zijn onder andere:
In sommige gevallen van het zenuwcompressiesyndroom kan een arts of fysiotherapeut een spalk of een beugel aanbevelen om te voorkomen dat u druk uitoefent op de zenuw.
Chirurgische ingrepen worden over het algemeen als een laatste redmiddel beschouwd bij de behandeling van het zenuwcompressiesyndroom. Niet iedereen die zenuwcompressiesyndroom heeft, komt in aanmerking voor een operatie.
De vereiste chirurgische procedure hangt af van het type zenuwcompressiesyndroom, de mate van compressie en de beïnvloede zenuwen en structuren. Elke procedure heeft zijn risico's en voordelen. De vooruitzichten voor een operatie zijn afhankelijk van vele factoren, zoals hoe lang u symptomen heeft gehad, hoe ernstig uw symptomen zijn en welke andere onderliggende gezondheidsproblemen u ook heeft. Over het algemeen zijn de vooruitzichten goed.
Een chirurg kan u helpen te begrijpen of chirurgie voor het zenuwcompressiesyndroom een goede optie voor u is.
De volgende huismiddeltjes kunnen symptomen van het zenuwcompressiesyndroom voorkomen of verlichten:
De vooruitzichten voor het zenuwcompressiesyndroom variëren. In zeer ernstige gevallen kan dit leiden tot permanente zenuwbeschadiging of verlies van functie in het getroffen gebied. Dit is echter zeldzaam.
U moet een afspraak met uw arts maken als u symptomen van het zenuwcompressiesyndroom ervaart. Wanneer het zenuwcompressiesyndroom vroeg wordt geïdentificeerd en behandeld, kunnen belangrijke verbeteringen worden aangebracht. Veel mensen maken een volledig herstel.
Mogelijk kunt u het zenuwcompressiesyndroom voorkomen door het volgende te doen: