Lymfoom is een kanker die in het lymfestelsel begint. Het lymfestelsel is een netwerk van weefsels en organen die afval en gifstoffen uit het lichaam verwijderen. Lymfoom omvat het lymfoom van Hodgkin en non-Hodgkin. Deze kanker begint in de lymfocyten, die infectiebestrijdende witte bloedcellen zijn. B-cellen en T-cellen zijn twee soorten lymfocyten die zich tot lymfoom kunnen ontwikkelen.
Marginale zone lymfoom (MZL) is geclassificeerd als een groep van langzaam groeiende niet-Hodgkin B-cel lymfomen.
Er zijn drie soorten MZL:
MALT is de meest voorkomende vorm van MZL. Het kan zich in de maag (maag) of buiten de maag (niet-maag) ontwikkelen. Het kan invloed hebben op verschillende delen van het lichaam, zoals:
Volgens de Lymphoma Research Foundation is dit type goed voor 9 procent van de B-cel lymfomen.
Dit zeldzame type ontwikkelt zich in de lymfeklieren. Het is goed voor minder dan 2 procent van alle MZL, volgens de Lymphoma Association.
Dit is de zeldzaamste vorm van de ziekte. Het ontwikkelt zich in de milt, het beenmerg of beide. Volgens het tijdschrift Blood van de American Society of Hematology is het aanwezig in minder dan 2 procent van alle lymfomen en is het in verband gebracht met het hepatitis C-virus.
De symptomen van MZL variëren, afhankelijk van het type. Symptomen geassocieerd met alle vormen van de ziekte zijn:
U kunt ook symptomen hebben die specifiek zijn voor het type lymfoom. Mensen met MALT kunnen bijvoorbeeld ervaren:
Nodale MZL kan een pijnloze knobbel in de lies, oksel of nek veroorzaken.
Milt MZL kan een abnormaal bloedbeeld, vermoeidheid en ongemak veroorzaken als gevolg van een vergrote milt.
De exacte oorzaak van nodale en milt-MZL is onbekend. In het geval van MALT kan ontsteking als gevolg van een infectie verantwoordelijk zijn. De ziekte kan zich ontwikkelen als je bent besmet met H. pylori. Deze bacterie kan je lichaam binnendringen en je maagwandvlies aanvallen.
Hoewel het soms aan een infectie is gekoppeld, is MZL niet besmettelijk. Het is ook niet geërfd. Bepaalde factoren kunnen echter het risico op het ontwikkelen van dit type lymfoom verhogen. Risicofactoren zijn:
Behandeling kan helpen om remissie te bereiken. Dit is een periode waarin de symptomen verdwijnen. Opties zijn onder meer:
De behandeling hangt af van het type MZL en uw fase.
Omdat MALT verband houdt met een infectie, kan uw arts antibiotica aanbevelen gedurende een periode van twee weken. De Lymphoma Research Foundation stelt dat ongeveer 70 tot 90 procent van de mensen met MALT goed reageren op deze behandeling. Ze vereisen ook niet meer behandeling.
Als lymfoom terugkeert, ontvangt u ook traditionele kankertherapie in de getroffen gebieden. Dit kan een operatie, bestraling of chemotherapie zijn. Uw arts kan ook een corticosteroïd voorschrijven in combinatie met de behandeling van kanker. Dit medicijn onderdrukt je immuunsysteem en reguleert de ontsteking.
Dit is een langzaam groeiende vorm van de ziekte. Als u asymptomatisch bent, kan uw arts waakzaam wachten. Dit vertraagt de behandeling tot de symptomen duidelijk worden. Als gevolg hiervan vermijd je slopende bijwerkingen van kankerbehandeling, zoals bloedarmoede, haaruitval, vermoeidheid en misselijkheid. Zodra de symptomen zich ontwikkelen, omvatten de behandelingsopties chemotherapie, bestraling of een operatie.
Uw arts kan een operatie voorstellen om een vergrote milt te verwijderen. Deze procedure alleen kan de symptomen onder controle houden. Zo niet, dan zijn andere opties bestraling en chemotherapie.
Om een diagnose te stellen, moet uw arts de ziekte in scène zetten. Staging is ook hoe uw arts de juiste behandeling beslist. Het gaat om het evalueren van de locatie en grootte van de tumoren en het bepalen of kanker zich heeft verspreid naar andere delen van het lichaam.
Uw arts zal beeldvormingstests gebruiken om foto's van in uw lichaam te maken om MZL te trainen. Deze beeldvormingstests omvatten röntgenfoto's, echografie, CT-scans en MRI-scans.
De vier staging-systemen omvatten:
Stadium 3 en 4 zijn geavanceerde stadia van de ziekte.
Eén onderzoek toonde aan dat de overlevingskans van vijf jaar hoger is bij mensen met MALT in vergelijking met mensen met milt- en nodale MZL. De studie geeft vijfjaars overlevingspercentages weer als de volgende:
Leeftijd, stadium van de ziekte bij diagnose en locatie beïnvloeden de vooruitzichten op remissie en overleving op de lange termijn. Neem contact op met uw arts als u vermoedt dat u mogelijk MZL heeft en u kunt eraan werken om het te behandelen. Met vroege diagnose en behandeling is remissie mogelijk en zijn de vooruitzichten positief.