Toen je een kind was, heb je ooit gedaan alsof je ziek was om te stoppen met naar school gaan? Er is eigenlijk een medische naam voor dit gedrag; het wordt malingering genoemd. Het verwijst naar het produceren van valse medische symptomen of het overdrijven van bestaande symptomen in de hoop op een of andere manier beloond te worden.
Iemand kan bijvoorbeeld doen alsof hij gewond is, zodat hij een verzekeringsovereenkomst kan afsluiten of medicijnen kan krijgen. Anderen kunnen de symptomen van de geestelijke gezondheid overdrijven om strafrechtelijke veroordelingen te voorkomen. Meer specifieke voorbeelden van simuleren zijn:
Malingering is geen psychiatrische stoornis. Het is ook heel anders dan psychische aandoeningen zoals somatische symptoomstoornissen, waardoor mensen zich zorgen maken dat ze een medische aandoening hebben, zelfs als ze dat niet doen.
Malingering heeft geen specifieke symptomen. In plaats daarvan wordt het meestal verdacht wanneer iemand plotseling fysieke of psychische symptomen krijgt terwijl:
Malingering wordt niet veroorzaakt door fysieke factoren. Het is eerder het resultaat van iemands wens om een beloning te ontvangen of iets te vermijden. Dat gezegd hebbende, gaat malingering vaak gepaard met echte gemoeds- en persoonlijkheidsstoornissen, zoals antisociale persoonlijkheidsstoornis of depressieve stoornis.
Malingering is een medische diagnose, maar geen psychische aandoening. Het is vaak moeilijk te diagnosticeren omdat artsen geen echte fysieke of psychologische omstandigheden willen over het hoofd zien.
Een arts zal meestal beginnen met een grondig lichamelijk onderzoek en een open interview om een idee te krijgen van iemands algehele fysieke en mentale gezondheid. Dit interview behandelt de manieren waarop iemands symptomen hun dagelijks leven beïnvloeden. Een arts zal ook proberen een tijdlijn te krijgen van alle gedragsmatige, emotionele of sociale gebeurtenissen. Ze kunnen een vervolgonderzoek doen om te controleren op inconsistenties tussen iemands beschrijving van hun symptomen en wat de arts tijdens een onderzoek vindt.
Als een arts concludeert dat iemand waarschijnlijk aan het moraliseren is, kunnen ze contact opnemen met hun andere artsen, familieleden, vrienden of collega's voor meer informatie over hun gezondheid.
Zijn er tests die bepalen of iemand aan het moraliseren is?
Helaas is malingering heel moeilijk te detecteren. Psychologen gebruiken een breed scala aan benaderingen, waaronder de Minnesota Multiphasic Personality Inventory 2nd version (MMPI-2). Multiscale inventarissen en projectieve maatregelen kunnen ook nuttig zijn. Meer specifiek kunnen maatregelen zoals de M-test (Beaber, Marston, Michelli en Mills), de Miller Forensic Assessment of Symptoms Test (M-FAST) en de gestructureerde inventaris van Malingered Symptomatology (SIMS) allemaal worden gebruikt in een poging om malingering te detecteren. Deze tests worden uitgevoerd door psychologen die zijn opgeleid in het gebruik van deze beoordelingsinstrumenten.
Timothy J. Legg, PhD, PsyD, CRNP, ACRN, CPHAnswers vertegenwoordigen de mening van onze medische experts. Alle inhoud is strikt informatief en mag niet worden beschouwd als medisch advies.Malingering is een daad, geen psychische aandoening. Het gaat om het doen alsof je een fysieke of psychische conditie hebt om een beloning te krijgen of iets te vermijden. Mensen zouden het bijvoorbeeld kunnen doen om militaire dienst of juryplicht te vermijden. Anderen doen het misschien om te voorkomen dat ze veroordeeld worden voor een misdaad. Voordat u suggereert dat iemand aan het meeliften is, is het belangrijk om mogelijke fysieke of psychologische omstandigheden uit te sluiten. Houd er rekening mee dat er bepaalde psychologische omstandigheden zijn waardoor iemand onbewust de symptomen kan verzachten of overdrijven.