Mensen met een taalstoornis hebben moeite zichzelf uit te drukken en te begrijpen wat anderen zeggen. Dit is niet gerelateerd aan gehoorproblemen. Taalstoornis, voorheen bekend als receptieve expressieve taalstoornis, komt vaak voor bij jonge kinderen.
Het komt voor bij 10 tot 15 procent van degenen onder de leeftijd van 3 jaar oud, volgens het University of Mississippi Medical Center. Op de leeftijd van 4 is het taalvermogen over het algemeen stabieler en kan nauwkeuriger worden gemeten om te bepalen of er al dan niet een tekort bestaat.
Taalstoornissen worden vaak als eerste opgemerkt in de kindertijd. Uw kind kan te veel gebruiken? en? eh? omdat ze zich het juiste woord niet kunnen herinneren.
Andere symptomen zijn onder meer:
Sommige van deze symptomen maken deel uit van de normale taalontwikkeling. Uw kind kan echter een taalstoornis hebben als verschillende van deze problemen persistent zijn en niet verbeteren.
Een even belangrijk aspect van deze aandoening is dat het moeilijk is om anderen te begrijpen wanneer ze spreken. Dit kan zich vertalen in problemen om de aanwijzingen thuis en op school op te volgen.
Volgens American Family Physician kan er een probleem zijn als uw kind 18 maanden oud is en niet in één stap aanwijzingen volgt. Een voorbeeld van een eenstapsrichting is bijvoorbeeld: "Pak je speelgoed."
Als uw kind na 30 maanden niet mondeling of met een knik of hoofddruk reageert op vragen, kan dit een teken zijn van een taalstoornis.
Vaak is de oorzaak van deze aandoening onbekend. Genetica en voeding kunnen een rol spelen, maar deze verklaringen zijn nog niet bewezen.
Normale taalontwikkeling houdt het vermogen in om informatie te horen, te zien, te begrijpen en vast te houden. Dit proces kan bij sommige kinderen worden uitgesteld, die uiteindelijk hun leeftijdsgenoten kunnen achterhalen.
Een vertraging in de taalontwikkeling kan te maken hebben met:
Soms kan een vertraagde taal andere ontwikkelingsproblemen vergezellen, zoals:
Taalstoornis houdt niet noodzakelijk verband met een gebrek aan intelligentie. Deskundigen proberen de oorzaak te achterhalen wanneer taalontwikkeling niet van nature gebeurt.
De aandoening wordt vaak behandeld door de collectieve inspanningen van ouders, leraren, logopedisten en andere gezondheidswerkers.
De eerste manier van handelen is om uw arts te bezoeken voor een volledig fysiek. Dit helpt andere aandoeningen uitsluiten of diagnosticeren, zoals een gehoorprobleem of een andere zintuiglijke beperking.
De gemeenschappelijke behandeling van taalstoornissen is spraak- en taaltherapie. De behandeling hangt af van de leeftijd van uw kind en de oorzaak en de omvang van de aandoening. Uw kind kan bijvoorbeeld deelnemen aan één-op-één behandelingssessies met een logopedist of groepsessies bijwonen. De logopedist zal uw kind diagnostiseren en behandelen op basis van zijn tekortkomingen.
Vroegtijdige interventie speelt vaak een belangrijke rol in een succesvol resultaat.
Thuis werken met je kind kan helpen. Hier zijn een paar tips:
Regelmatig contact met leraren is ook belangrijk. Uw kind kan in de klas worden gereserveerd en wil mogelijk niet deelnemen aan activiteiten waarbij praten en delen nodig is. Vraag de leerkracht van tevoren over activiteiten in de klas om je kind voor te bereiden op aanstaande discussies.
Het moeilijk hebben om te begrijpen en te communiceren met anderen kan frustrerend zijn en kan afleveringen van acteren veroorzaken. Counseling kan nodig zijn om emotionele of gedragsproblemen aan te pakken.
Effectieve communicatie is een belangrijk onderdeel van het vormen van relaties op het werk, op school en in sociale omgevingen. Een ongeleide taalstoornis kan op lange termijn gevolgen hebben, waaronder depressie of gedragsproblemen op volwassen leeftijd.
Het voorkomen van een taalstoornis is moeilijk, vooral omdat de exacte oorzaak van de aandoening grotendeels onbekend is. Het is echter mogelijk om de impact van de stoornis te verminderen door nauw samen te werken met een patholoog in de spraaktaal. Het zien van een hulpverlener kan ook helpen bij het omgaan met de emotionele en mentale gezondheidsuitdagingen die de stoornis kan veroorzaken. Raadpleeg hier enkele bronnen voor informatie over organisaties die hulp bieden bij taalstoornissen.