Een geïnfecteerde voet is vaak pijnlijk en kan het moeilijk maken om te lopen. Een infectie kan optreden na een verwonding aan uw voet. Bacteriën kunnen in een wond terechtkomen, zoals een snee of een barst in de huid, en een infectie veroorzaken.
Voetschimmel en teennagelschimmel zijn ook veel voorkomende schimmelinfecties. Bepaalde medische aandoeningen, zoals diabetes mellitus en ingegroeide teennagels, kunnen ook uw risico op voetinfecties verhogen.
Een geïnfecteerde voet moet worden behandeld. De behandeling hangt af van het type infectie. Onbehandeld, kan een bacteriële infectie in de voet leiden tot cellulitis, wat een potentieel ernstige huidinfectie is die zich kan verspreiden naar uw lymfeklieren en bloedbaan.
We bespreken de mogelijke oorzaken en behandelingen van een geïnfecteerde voet, evenals de tekenen om op te letten.
Een geïnfecteerde voet kan pijnlijk zijn. Zwelling, verkleuring en de vorming van een blaar of zweer zijn ook mogelijk. Symptomen van een geïnfecteerde voet zijn afhankelijk van de oorzaak.
Voetblaren zijn zakken met heldere vloeistof die zich onder uw huid vormen. Ze komen vaak voor en worden meestal veroorzaakt door wrijving van schoenen die te strak zitten.
Voetblaasjes kunnen geïnfecteerd raken en vereisen onmiddellijke behandeling. Warmte en roodheid rond de blaar zijn tekenen van infectie. In plaats van heldere vloeistof kan een geïnfecteerde voetblaasje worden gevuld met gele of groenachtige pus. In ernstige gevallen van voetschimmel, kunt u blaren ontwikkelen op uw voet of tussen uw tenen.
Een geïnfecteerde voet kan van kleur veranderen. Roodheid is een veel voorkomend teken van infectie. Als u cellulitis krijgt, kunt u een uitdijend gebied van roodheid of roodheid van het getroffen gebied opmerken. Witte, schilferige vlekken tussen de tenen zijn een veel voorkomend teken van voetschimmel.
De huid rond het getroffen gebied kan warm aanvoelen als uw voet is geïnfecteerd. Dit is een mogelijk teken van cellulitis.
U kunt een kwalijke geur van uw voet opmerken. Voetschimmel kan een vieze geur veroorzaken. U kunt ook een geur waarnemen als u pus uit een zweer hebt of de huid rond een ingegroeide teennagel.
Ontsteking is een veel voorkomend symptoom van een geïnfecteerde voet. Zwelling door ontsteking kan beperkt zijn tot het gebied van de infectie, zoals een teen, of kan zich uitbreiden naar uw hele voet. Zwelling kan er ook voor zorgen dat uw huid er glanzend of wasachtig uitziet.
Een teennagelschimmel kan ervoor zorgen dat uw teennagels van kleur veranderen. In het begin kan een schimmelinfectie een witte of gele vlek onder de punt van een teennagel veroorzaken. Naarmate de infectie verergert, worden uw nagels meer verkleurd en kunnen ze dik of gekarteld worden.
Koorts is een veel voorkomend symptoom van een infectie. Een koorts kan je ook slaperig maken en lichamelijke pijn veroorzaken.
U kunt het weglekken van vocht of etter van uw geïnfecteerde voet bemerken als u een abces heeft. Een geïnfecteerde ingegroeide teennagel kan ervoor zorgen dat er een met pus gevulde holte onder uw huid aan de zijkant van uw teennagel ontstaat.
Voetinfecties ontwikkelen zich meestal na een verwonding of wond aan de voet. Het hebben van bepaalde medische aandoeningen verhoogt ook het risico op voetinfecties.
Voetschimmel is een veel voorkomende schimmelinfectie. Mensen met vochtige voeten gedurende langere perioden, zoals de hele dag zweten in een paar strakke schoenen of werken in natte omstandigheden, krijgen meestal voetschimmel.
Het is besmettelijk en kan worden verspreid door contact op vloeren, handdoeken of kleding. Het begint vaak tussen de tenen, maar kan zich uitbreiden naar je teennagels en andere delen van je lichaam. Het meest voorkomende symptoom is jeuk, maar het kan ook een roodachtige, schilferige uitslag en afschilferingen of blaarvorming tussen de tenen veroorzaken.
Mensen met diabetes hebben een verhoogd risico op voetinfecties. Na verloop van tijd kan een hoge bloedsuikerspiegel leiden tot schade aan de huid, bloedvaten en zenuwen in de voeten. Dit kan het moeilijk maken om kleine schaafwonden en blaren te voelen, die zweren kunnen worden en geïnfecteerd raken.
Verminderde bloedtoevoer veroorzaakt door schade aan de bloedvaten door diabetes vertraagt de genezing en verhoogt het risico op ernstige voetinfecties. Voetinfecties als gevolg van diabetes hebben een hoger risico op een slechte prognose en leiden vaak tot complicaties, soms amputatie vereist.
Door snijwonden, schaafwonden en scheuren in de huid aan uw voeten kunnen bacteriën binnendringen en een infectie veroorzaken, waaronder bacteriële cellulitis.
Een ingegroeide teennagel doet zich voor wanneer de rand van een teennagel in uw huid groeit. Dit kan gebeuren wanneer u strakke schoenen draagt of uw nagel snijdt in een bocht in plaats van rechtover. De huid rond een ingegroeide teennagel kan geïnfecteerd raken.
Plantaire wratten zijn kleine gezwellen die zich vormen op de gewichtdragende delen van uw voeten, zoals uw hielen. Ze worden veroorzaakt wanneer het menselijke papillomavirus je lichaam binnendringt door scheuren of snijwonden in de huid van de onderkant van je voeten.
Een plantaire wrat kan eruit zien als een kleine, ruwe laesie op de bodem van je voet of een eelt boven een vlek als de wrat naar binnen is gegroeid. U kunt ook zwarte stippen op de bodem van uw voeten opmerken.
Een voetinfectie is een zeldzame maar mogelijke complicatie van een operatie, zoals de fixatie van een gebroken voet of enkel. Het risico voor het ontwikkelen van een voetinfectie na een operatie is minder dan 1 procent bij gezonde mensen, volgens de American Academy of Orthopaedic Surgeons.
Antibiotica worden routinematig gegeven vóór de operatie om het risico op infectie te verminderen. Diabetici of andere aandoeningen die een verzwakt immuunsysteem veroorzaken, verhogen uw risico op postoperatieve infecties. Roken verhoogt ook significant uw risico.
De meeste voetinfecties moeten worden behandeld.Sommige kleine infecties kunnen thuis worden behandeld met thuisbehandelingen of over-the-counter (OTC) -behandelingen.
Kleine infecties, zoals voetschimmel of plantart wratten, kunnen meestal thuis worden behandeld. Plantaardige wratten verdwijnen soms na verloop van tijd zonder behandeling en sommige kunnen effectief worden behandeld met behulp van OTC-wrattenbehandelingen.
De behandelingsopties op de kamer omvatten:
Sommige voetinfecties, zoals geïnfecteerde diabetische ulcera en bacteriële cellulitis, vereisen medische behandeling. Het type behandeling dat wordt gebruikt, is afhankelijk van de oorzaak en de ernst van de infectie.
Soms moet u een operatie ondergaan om een geïnfecteerde voet te behandelen. Chirurgische behandelingen kunnen variëren van een kleine ingreep om een deel van een ingegroeide teennagel op te tillen of te verwijderen tot amputatie van een voet of been om een ernstige diabetische infectie te behandelen.
Beschikbare behandelingsopties van uw arts voor een geïnfecteerde voet kunnen zijn:
Een kleine voetinfectie zoals voetschimmel of een wrat in de plant kan vaak thuis worden behandeld, maar andere voetinfecties moeten door een arts worden beoordeeld en behandeld.
Snelle medische behandeling kan u helpen complicaties te voorkomen. Ga naar een arts als u pijn, roodheid en warmte ervaart. Als u merkt dat rode strepen of roodheid zich uitspreidt uit een wond, bloedt of koorts en koude rillingen heeft, moet u medische noodhulp krijgen.
Houd uw voeten schoon en droog en inspecteer uw voeten regelmatig op kleine schaafwonden en barsten om uw risico op voetinfecties te verkleinen. Vroegtijdige behandeling kan u helpen complicaties te voorkomen.
Raadpleeg uw arts als de voet van uw infectie niet verbetert bij thuisbehandeling of als u diabetes of een verzwakt immuunsysteem heeft.