Wat veroorzaakt hypopigmentatie en hoe wordt het behandeld?

Wat is hypopigmentatie?

Hypopigmentatie verwijst naar huidplakjes die lichter zijn dan uw algehele huidskleur. De pigmentatie of kleur van je huid is gebaseerd op de productie van een stof genaamd melanine.

Als uw huidcellen onvoldoende melanine produceren, kan de huid lichter worden. Deze effecten kunnen voorkomen in vlekken of kunnen uw hele lichaam bedekken.

Genetische en ernstige omgevingsfactoren kunnen melanineverstoring veroorzaken. Het is belangrijk om de oorzaak vast te stellen voordat u de behandeling ondergaat.

Hier leest u meer over wat uw symptomen kan veroorzaken, wat u van de diagnose mag verwachten, welke behandelopties u kiest en meer.

Hoe ziet hypopigmentatie eruit?

Wat veroorzaakt hypopigmentatie?

Problemen met melanineproductie zijn gekoppeld aan verschillende oorzaken. Sommige zijn genetische aandoeningen die kunnen resulteren in een lichtere huid door het hele lichaam. Anderen zijn gerelateerd aan eerdere verwondingen, zoals brandwonden.

Het is ook mogelijk dat hypopigmentatie van een blessure zich ontwikkelt tot een geassocieerde aandoening.

Enkele van de meest voorkomende omstandigheden zijn:

albinisme

Albinisme is vooral bekend vanwege de extreem bleke huid die weinig tot geen kleur kan hebben. Deze genetische conditie kan ook je haar wit maken en je ogen lichtblauw van kleur. Mensen met albinisme worden met deze aandoening geboren vanwege een genetische mutatie.

vitiligo

Net als albinisme, wordt vitiligo gekenmerkt door een lichtere huid. Dit gebeurt echter in patches die uw huid bedekken, in plaats van een wijdverbreid gebrek aan kleur. De precieze oorzaak van vitiligo is onbekend. Mensen met deze aandoening kunnen overal in het lichaam lichtere plekken op de huid ontwikkelen.

Pityriasis alba

Pityriasis alba verwijst naar overgebleven witte vlekken van eerdere gevallen van rode, schilferige huidpleisters. Deze aandoening neigt in de loop van de tijd alleen te genezen. Er is geen definitieve oorzaak voor pityriasis alba, hoewel wordt gedacht dat het verband houdt met eczeem. Kinderen met deze aandoening kunnen het op volwassen leeftijd ontgroeien.

Tinea versicolor

Tinea (pityriasis) versicolor komt voort uit een schimmelinfectie die ontstaat door overactieve gist op de huid. Hoewel dit niet tot complicaties leidt, kunnen de resulterende schilferige vlekken hinderlijk worden.

Volgens de American Academy of Dermatology (AAD) is dit een van de meest voorkomende huidaandoeningen onder mensen die in tropische of subtropische gebieden wonen, omdat deze omgevingen de schimmel helpen te laten gedijen. Je kunt ook meer vatbaar zijn voor tinea versicolor als je veel zweet of een vette huid hebt.

Lichen sclerosus

Lichen sclerosus veroorzaakt witte vlekken die uiteindelijk kunnen vergroten, bloeden en littekens veroorzaken. Deze pleisters komen voor in de anale en genitale gebieden. Ze kunnen zich ook ontwikkelen op de borsten, armen en bovenlichaam. Volgens het National Institute of Arthritis en Musculoskeletal and Skin Diseases (NIAMS) komt lichen sclerose het meest voor bij vrouwen die last hebben van de menopauze.

Andere oorzaken

Wijdverbreide hypopigmentatie is vaak genetisch. Dat gezegd hebbende, is het mogelijk dat verworven omstandigheden resulteren in tijdelijke en zelfs langdurige verkleuring.

Dit bevat:

  • Atopische dermatitis. Ook bekend als eczeem veroorzaakt deze huidaandoening rode vlekken die extreem jeuken. Naarmate de huid geneest, kunnen de vlekken wit worden.
  • Contactdermatitis. Het aanraken van chemicaliën kan leiden tot dit type eczeem en kan een lichtere huid veroorzaken.
  • Genezen blaren. Terwijl blaren genezen, wordt de aangetaste huid vlakker en kan deze donkerder of lichter van kleur worden.
  • Infecties van de huid. Naarmate uw huid geneest, kunnen er lichtere pigmenten verschijnen in gebieden die door de infectie zijn getroffen.
  • Psoriasis. Deze auto-immuunziekte zorgt ervoor dat uw huid in versneld tempo nieuwe cellen produceert. Resulterende zilveren en rode vlekken kunnen uiteindelijk genezen en er lichter uitzien dan de rest van je huid.
  • Littekens en brandwonden. Deze kunnen leiden tot littekenweefsel dat lichter is dan de omliggende huid.

Hoe wordt deze aandoening gediagnosticeerd?

Uw arts zal op basis van resultaten van een lichamelijk onderzoek en informatie over uw familiegeschiedenis een diagnose stellen.

Tijdens uw lichamelijke, zal uw arts alle gebieden van de huid beoordelen en kennis nemen van gebieden waar pigmentatie lichter is dan andere. Ze zullen ook nota nemen van verdacht uitziende moedervlekken of andere zorgen.

In sommige gevallen zal uw arts een biopsie uitvoeren. Voor deze procedure schrapen ze een klein stukje huid af om naar een laboratorium te sturen voor verdere analyse. Dit komt het meest voor bij vermoede gevallen van lichen sclerosus, pityriasis alba en tinea versicolor.

Uw arts kan u ook vragen naar huidpigmentatie in uw naaste familie. Dit kan helpen bij het bepalen van genetische componenten.

Welke behandelingsopties zijn beschikbaar?

Na het stellen van de diagnose zal uw arts u helpen bij het ontwikkelen van een geschikt behandelplan voor uw symptomen.

Uw opties zijn afhankelijk van:

  • de onderliggende oorzaak
  • algemene gezondheid
  • leeftijd
  • dekkingsgebied

Volgens DermNet New Zealand vereist hypopigmentatie gewoonlijk geen behandeling als het verband houdt met acute ontsteking. Dit omvat brandwonden en littekens.

In deze gevallen lost het gebrek aan kleur vanzelf op als uw huidcellen in de regio genezen. De huidcellen in het getroffen gebied zouden binnen enkele maanden opnieuw melanine kunnen produceren.

In de tussentijd kan uw arts andere behandelingsmaatregelen aanbevelen om het uiterlijk van witte vlekken te verminderen.

Behandelingsopties kunnen zijn:

  • dermabrasie
  • chemische peelings
  • laser resurfacing of therapie
  • lichtgels, zoals hydrochinon (Blanche)

Conditiespecifieke behandelingen

Als uw symptomen verband houden met een onderliggende aandoening, kan het behandelen van de aandoening uw symptomen helpen verlichten.

Bijvoorbeeld, anti-inflammatoire crèmes op recept worden gebruikt om lichen sclerosus en pityriasis alba te behandelen.Hydraterende huid kan ook het genezingsproces versnellen.

Schimmeldodende medicijnen worden gebruikt om tinea versicolor te behandelen. Deze kunnen via pillen oraal worden ingenomen of rechtstreeks op de pleisters worden aangebracht met een plaatselijke crème. De AAD beveelt ook aan om elke twee tot vier weken een medicinale reiniger te gebruiken om te voorkomen dat de schimmel terugkomt.

Er zijn veel opties voor de behandeling van vitiligo. Volgens de AAD hebben herstellende lichtbehandelingen een slagingspercentage van 70 procent. Depigmentatie, lasertherapie en chirurgie zijn ook opties. De effecten ervan kunnen echter na verloop van tijd afnemen.

Sommige aandoeningen, zoals albinisme, zijn levenslang. Als uw hypopigmentatie lang aanhoudt, overleg dan met uw arts over wat u op korte en lange termijn kunt verwachten. Het is mogelijk dat u bepaalde voorzorgsmaatregelen moet nemen om extra complicaties te voorkomen.

Kan hypopigmentatie leiden tot complicaties?

Sommige mensen met hypopigmentatie lopen een groter risico op huidkanker. Dit geldt vooral voor albinisme. In deze gevallen is de huid gevoeliger voor schade door ultraviolette stralen.

Lichen sclerosus veroorzaakt zelf geen huidkanker. Maar ernstige littekens met betrekking tot de aandoening kunnen kanker worden.

Sociale zorgen moeten ook worden beschouwd als complicaties van hypopigmentatie. Veel mensen met vitiligo en albinisme ervaren bijvoorbeeld ook sociale angst vanwege het uiterlijk van hun huid en hoe anderen ermee omgaan.

Wat zijn de vooruitzichten?

Uw individuele kijk is afhankelijk van wat uw hypopigmentatie veroorzaakt. Huidcelbeschadiging door wonden, brandwonden en infecties zal waarschijnlijk na verloop van tijd genezen en dan in staat zijn om je huidskleur opnieuw te geven. Pityriasis alba gaat ook vanzelf weg.

Tinea versicolor heeft de neiging op te ruimen zodra u antischimmelmiddelen heeft gebruikt. Hoewel de aandoening kan terugkeren, is deze nog steeds behandelbaar.

Andere langdurige huidaandoeningen vereisen follow-ups met uw arts. Voor lichen sclerose beveelt de NIAMS aan om elke zes maanden tot een jaar een huidcontrole uit te voeren.

Aan de andere kant zijn bepaalde genetische aandoeningen, zoals albinisme, niet te genezen. In deze gevallen zal uw arts met u samenwerken bij symptoombestrijding en manieren om uw risico op toegevoegde complicaties te verminderen.