Hypertrichosis (Werewolf Syndrome)

Overzicht

Hypertrichose, ook bekend als weerwervelsyndroom, is een aandoening die wordt gekenmerkt door overmatige haargroei op het lichaam van een persoon. Het kan zowel vrouwen als mannen treffen, maar het is uiterst zeldzaam. De abnormale haargroei kan het gezicht en het lichaam bedekken of in kleine delen voorkomen. Hypertrichosis kan verschijnen bij de geboorte of zich ontwikkelen in de loop van de tijd.

Lees verder om meer te weten te komen over de verschillende soorten hypertrichose, wat dit kan veroorzaken en hoe het wordt behandeld.

Soorten hypertrichose

Er zijn verschillende soorten hypertrichose:

• Congenitale hypertrichose lanuginosa: Het verschijnt eerst als normale lanugo, het fijne haar dat bij de geboorte op een baby wordt gevonden. Maar in plaats van gedurende de daaropvolgende weken te verdwijnen, blijft het zachte fijne haar op verschillende plaatsen op het lichaam van de baby groeien.
• Congenitale hypertrichose terminalis: Abnormale haargroei begint bij de geboorte en blijft gedurende het hele leven van een persoon. Haar, meestal lang en dik, bedekt het gezicht en lichaam van de persoon.
• Neloïde hypertrichose: Overmatige haargroei verschijnt in een bepaald gebied. In enkele gevallen is meer dan één haarlok aanwezig.
• hirsutisme: Deze vorm van hypertrichose is beperkt tot vrouwen. Het resulteert in donker, dik haar dat groeit op plaatsen waar vrouwen normaal geen haar hebben, zoals hun gezicht, borst en rug.
• Verworven hypertrichose: In tegenstelling tot congenitale hypertrichose heeft de verworven vorm van de ziekte de neiging om zich later in het leven te ontwikkelen. Eveneens resulteert dit in twee soorten haar anders dan lanugo: vellushaar of terminaal haar. Overtollig haar kan groeien in kleine plekken of in alle haargroeizone van het lichaam van een persoon.

Symptomen van hypertrichose

Zoals eerder vermeld, kan hypertrichose optreden bij de geboorte of later in het leven ontwikkelen.

Hypertrichose produceert meestal een van de drie soorten haar:

• Vellus: De follikels voor deze haren zijn meestal kort (minder dan 1/13 inch lang, volgens de Indian Journal of Endocrinology and Metabolism). Ze kunnen zich overal bevinden, behalve de zolen van je voeten, de achterkant van je oren, lippen en handpalmen, of op littekenweefsel. Vellus kan gepigmenteerd of niet-gepigmenteerd zijn.
• lanugo: Dit type haar is erg zacht en fijn, zoals dat op het lichaam van een pasgeboren baby. Het heeft meestal geen pigment. De meeste baby's verliezen lanugo binnen een paar dagen of weken na de geboorte. Als hypertrichose aanwezig is, kan lanugo blijven bestaan ​​tenzij behandeld en verwijderd.
• Terminal: Het haar is lang en dik en meestal erg donker.

Vrouwen met hirsutisme ontwikkelen stijf, donker lichaamshaar op plaatsen zoals hun gezicht, borst en rug.

Een ander veel voorkomend symptoom van hypertrichose is een probleem met uw tandvlees of tanden. Sommige tanden kunnen ontbreken of uw tandvlees kan worden vergroot.

Oorzaken van deze aandoening

De oorzaken van hypertrichose worden niet goed begrepen, hoewel er een vorm van de ziekte is die vaak in families voorkomt.

Congenitale hypertrichose kan worden veroorzaakt door reactivering van genen die haargroei veroorzaken. De genen die bij de vroege mens uitgebreide haargroei veroorzaakten, zijn gestopt? in de loop van de evolutie. Door een fout die nog geen bekende oorzaak heeft, gaan deze haargroeigenaren aan? terwijl een baby nog in de baarmoeder is.

Verworven hypertrichose kan verschillende oorzaken hebben. Wanneer haargroei overal voorkomt of in willekeurige patches, zijn mogelijke oorzaken:

• porphyria cutanea tarda, een aandoening waarbij uw huid bijzonder gevoelig is voor licht
• ondervoeding
• dieet of een eetstoornis zoals anorexia nervosa
• kanker
• bepaalde medicijnen, zoals androgene steroïden, het haargroeimiddel minoxidil en cyclosporine (Sandimmune)

Hypertrichose op specifieke plaatsen op uw lichaam kan zich ontwikkelen van:

• lichen simplex, een chronische huidaandoening die leidt tot jeuk en herhaald krabben van een stukje huid
• tijdelijk gebruik van een gipsverband
• verhoogde vasculariteit, een bodybuildingstrategie om prominente bloedvaten te ontwikkelen in de buurt van het huidoppervlak

Prevalentie van hypertrichose

Hypertrichosis, onafhankelijk van het type, is zeldzaam. Congenitale hypertrichose lanuginosa, bijvoorbeeld, is uiterst zeldzaam. Slechts ongeveer 50 gevallen van dit soort hypertrichose zijn ooit gedocumenteerd, volgens JAMA Dermatology. Hirsutisme komt veel vaker voor en treft ongeveer 7 procent van de vrouwelijke bevolking in de VS.

Behandeling van hypertrichosis

Hypertrichose is niet te genezen en je kunt niets doen om de aangeboren vorm van de ziekte te voorkomen. Het risico op bepaalde vormen van verworven hypertrichose kan worden verlaagd door bepaalde medicijnen, zoals minoxidil, te vermijden.

Het behandelen van hypertrichose omvat het verwijderen van haar via een verscheidenheid aan kortetermijnmethoden. Ze bevatten:

• het scheren
• chemische epilatie
• ontharing
• plukken
• haarbleken

Al deze methoden zijn tijdelijke oplossingen. Ze lopen ook het risico van het veroorzaken van pijnlijke of ongemakkelijke huidirritatie. En op sommige delen van uw lichaam zijn deze behandelingen niet gemakkelijk.

Langdurige behandelingen omvatten elektrolyse en laserchirurgie. Elektrolyse is de vernietiging van individuele haarzakjes met kleine elektrische ladingen. Laserchirurgie houdt in dat in één keer een speciaal laserlicht op meerdere haartjes wordt aangebracht. Haarverlies kan vaak permanent zijn met deze behandelingen, hoewel je misschien een paar sessies nodig hebt om de klus te klaren.

Lees meer: ​​Overmatig of ongewenst haar bij vrouwen "