Hydrops Fetalis Oorzaken, Outlook, behandeling en meer

Wat is hydrops fetalis?

Hydrops fetalis is een ernstige, levensbedreigende aandoening waarbij een foetus of pasgeborene een abnormale hoeveelheid vocht heeft in het weefsel rond de longen, het hart of de buik of onder de huid. Het is meestal een complicatie van een andere medische aandoening die invloed heeft op de manier waarop het lichaam vocht vasthoudt.

Hydrops fetalis komt alleen voor bij 1 op de 1000 geboortes. Als u zwanger bent en uw baby hydrops foetalis heeft, kan uw arts vroegtijdige bevalling en bevalling van de baby willen veroorzaken. Een baby geboren met hydrops fetalis kan een bloedtransfusie en andere behandelingen nodig hebben om de overtollige vloeistof te verwijderen.

Zelfs met de behandeling sterft meer dan de helft van de baby's met hydrops fetalis kort voor of na de bevalling.

Soorten hydrops fetalis

Er zijn twee soorten hydrops, foetalis: immuun en niet-immuun. Het type hangt af van de oorzaak van de aandoening.

Niet-immune hydrops fetalis

Niet-immune hydrops fetalis is nu het meest voorkomende type hydrops fetalis. Het komt voor wanneer een andere aandoening of ziekte het vermogen van de baby om vocht te reguleren verstoort. Voorbeelden van aandoeningen die het vloeistofbeheer van de baby kunnen verstoren, zijn onder meer:

• ernstige anemieën, waaronder thalassemie
• foetale bloeding (bloeding)
• hart- of longdefecten bij de baby
• genetische en metabole stoornissen, waaronder het syndroom van Turner en de ziekte van Gaucher
• virale en bacteriële infecties, zoals de ziekte van Chagas, parvovirus B19, cytomegalovirus (CMV), toxoplasmose, syfilis en herpes
• vasculaire malformaties
• tumoren

In sommige gevallen is de oorzaak van hydrops fetalis niet bekend.

Immuun hydrops fetalis

Immuun hydrops fetalis komt meestal voor wanneer de bloedgroepen van de moeder en de foetus niet compatibel zijn met elkaar. Dit staat bekend als Rh-incompatibiliteit. Het immuunsysteem van de moeder kan dan de rode bloedcellen van de baby aanvallen en vernietigen. Ernstige gevallen van Rh-onverenigbaarheid kunnen hydrops fetalis veroorzaken.

Immuun hydrops fetalis komt tegenwoordig veel minder vaak voor sinds de uitvinding van een medicijn dat bekend staat als Rh immunoglobuline (RhoGAM). Dit medicijn wordt gegeven aan zwangere vrouwen met een risico op Rh-incompatibiliteit om complicaties te voorkomen.

Wat zijn de symptomen van hydrops fetalis?

Zwangere vrouwen kunnen de volgende symptomen ervaren als de foetus hydrops fetalis heeft:

• overmaat vruchtwater (polyhydramnio)
• dikke of abnormaal grote placenta

De foetus kan ook een vergrote milt, hart of lever hebben en een vloeistof rond het hart of de longen, waarneembaar tijdens een echografie.

Een baby geboren met hydrops fetalis kan de volgende symptomen hebben:

• bleke huid
• blauwe plekken
• ernstige zwelling (oedeem), vooral in de buik
• vergrote lever en milt
• moeite met ademhalen
• ernstige geelzucht

Diagnose van hydrops fetalis

Diagnose van hydrops fetalis wordt meestal gedaan tijdens een echografie. Een arts kan hydrops fetalis op een echografie opmerken tijdens een routinematige zwangerschapstest. Een echografie maakt gebruik van hoogfrequente geluidsgolven om te helpen bij het vastleggen van livebeelden van de binnenkant van het lichaam. Tijdens de zwangerschap kunt u ook een echo krijgen als u merkt dat de baby minder vaak beweegt of als u andere zwangerschapscomplicaties ondervindt, zoals hoge bloeddruk.

Andere diagnostische tests kunnen worden uitgevoerd om de ernst of de oorzaak van de aandoening te bepalen. Waaronder:

• foetale bloedafname
• vruchtwaterpunctie, dat is de terugtrekking van vruchtwater voor verdere testen
• foetale echocardiografie, die naar structurele defecten van het hart kijkt

Hoe wordt hydrops fetalis behandeld?

Hydrops fetalis kan meestal niet tijdens de zwangerschap worden behandeld. Af en toe kan een arts de baby bloedtransfusies (intra-uteriene foetale bloedtransfusie) geven om de kans te vergroten dat de baby tot de geboorte zal overleven.

In de meeste gevallen zal een arts vroegtijdige bevalling van de baby moeten veroorzaken om de baby de beste overlevingskans te geven. Dit kan worden gedaan met medicijnen die vroegtijdige bevalling induceren of met een keizersnede (C-sectie). Uw arts zal deze opties met u bespreken.

Als de baby geboren is, kan de behandeling het volgende inhouden:

• een naald gebruiken om overtollig vocht uit de ruimte rond de longen, het hart of de buik (thoracentesis) te verwijderen
• ademhalingsondersteuning, zoals een ademhalingsmachine (ventilator)
• medicijnen om hartfalen te beheersen
• medicijnen om de nieren te helpen overtollige vloeistof te verwijderen

Voor immune hydrops kan de baby een directe transfusie van rode bloedcellen krijgen die overeenkomt met zijn bloedgroep. Als de hydrops fetalis werd veroorzaakt door een andere onderliggende aandoening, zal de baby ook voor die aandoening worden behandeld. Antibiotica worden bijvoorbeeld gebruikt om een ​​syfilisinfectie te behandelen.

Vrouwen waarvan de baby's hydrops foetalis hebben lopen het risico op een andere aandoening die bekend staat als het spiegel-syndroom. Spiegelsyndroom kan leiden tot levensbedreigende hypertensie (hoge bloeddruk) of toevallen. Als je een spiegelsyndroom ontwikkelt, moet je je baby onmiddellijk afleveren.

Wat zijn de vooruitzichten voor hydrops fetalis?

De vooruitzichten voor hydrops foetalis hangen af ​​van de onderliggende aandoening, maar zelfs met de behandeling is het overlevingspercentage voor de baby laag. Slechts ongeveer 20 procent van de baby's die voor de geboorte zijn gediagnosticeerd met hydrops fetalis, blijft tot de bevalling in leven en van die baby's overleeft slechts de helft na de bevalling. Het risico op overlijden is het hoogst bij baby's die zeer vroeg (minder dan 24 weken zwangerschap) zijn gediagnosticeerd of die structurele afwijkingen hebben, zoals een structureel hartdefect.

Baby's geboren met hydrops fetalis hebben mogelijk ook onderontwikkelde longen en lopen een hoger risico op:

• hartfalen
• hersenschade
• hypoglykemie
• toevallen