Likdoorns zijn harde, verdikte delen van de huid die meestal op de voeten voorkomen. Ze lijken op een eelt, maar zijn meestal harder, kleiner en pijnlijker.
Likdoorns zijn niet gevaarlijk, maar ze kunnen irritatie veroorzaken. Ze hebben ook meer kans om vrouwen te beïnvloeden dan mannen.
Er zijn drie hoofdsoorten likdoorns:
Harde likdoorns zijn de meest voorkomende soorten maïs. Het zijn kleine, geconcentreerde delen van de harde huid, meestal te vinden in een groter gebied met een verdikte huid. Zachte likdoorns, aan de andere kant, zijn witachtig of grijs en hebben een rubberachtige textuur. Ze verschijnen vaak tussen de tenen. Zaad likdoorns zijn klein en meestal te vinden op de bodem van de voet.
Als ze dikker worden, kunnen likdoorns behoorlijk pijnlijk worden.
Likdoorns zijn geen huidziekte. Ze zijn de reactie van je lichaam op druk of wrijving op de huid. Hier leest u hoe u ze thuis kunt voorkomen en behandelen:
Gespecialiseerde tests zijn niet nodig om likdoorns te diagnosticeren. Directe observatie van de maïs en de omliggende huid is alles wat nodig is.
Likdoorns zijn meestal rond en komen voor op de zijkanten en toppen van de voeten. Het belangrijkste verschil tussen likdoorns en eelt is dat een eelt niet pijnlijk is om aan te raken. Een mais kan pijnlijk zijn om aan te raken, omdat de huid ontstoken is en het een hard of zacht midden kan hebben.
Om ervoor te zorgen dat uw likdoorns zich niet ontwikkelen of terugkeren na de behandeling, moet u de omstandigheden die hen veroorzaakten elimineren. Hier zijn enkele tips om wrijving te verminderen en korrels te voorkomen:
Voordat je likdoorns behandelt, moet je eerst de oorzaak van je wrijving evalueren. In veel gevallen gaan ze vanzelf weg als de druk of wrijving die ze veroorzaken stopt.
Als het beschermen van de maïs tegen verdere irritatie uw probleem niet oplost, adviseren dermatologen de volgende stappen om korrels van de hand te doen:
Zorg ervoor dat de maïs volledig is ondergedompeld gedurende ongeveer 10 minuten of totdat de huid verzacht.
Een puimsteen is een poreus en schurend vulkanisch gesteente dat wordt gebruikt voor het afwerpen van een droge huid. Dompel de puimsteen in warm water en gebruik hem dan om de maïs zorgvuldig in te bewaren. Zachte ronde of zijwaartse bewegingen helpen de dode huid te verwijderen.
Tip: Trek niet te veel huid af. Te veel opslag kan bloedingen veroorzaken en tot infectie leiden.
Gebruik een vochtinbrengende lotion of crème met salicylzuur. Salicylzuur lost het keratine-eiwit op dat de maïs vormt en de omliggende dode huid. Salicylzuur wordt echter over het algemeen niet aanbevolen voor mensen met diabetes, een slechte bloedsomloop of een zwakke huid.
Bescherm likdoorns tegen contact met je schoen, met deze donutvormige zelfklevende pads.
Probeer niet om uw likdoorns weg te knippen of weg te scheren, want dit kan leiden tot een potentieel gevaarlijke infectie van de omliggende weefsels. Snijden of scheren likdoorns mag alleen worden gedaan door een arts.
Als u een zeer pijnlijke mais heeft of diabetes, een kwetsbare huid of perifere arteriële aandoening heeft, dient u een arts te raadplegen voordat u naar huis gaat. Zoek medische hulp als uw maïs tekenen van infectie vertoont met symptomen zoals:
Likdoorns zijn een niet-kankerachtige aandoening die kan worden behandeld met huismiddeltjes of medische behandelingen - een operatie is zelden noodzakelijk. Na een succesvolle behandeling kunnen likdoorns terugkeren als het getroffen gebied geïrriteerd blijft door wrijving of druk.
Je moet goed passende schoenen dragen om te voorkomen dat likdoorns zich ontwikkelen en onthoud dat je je voeten goed moet behandelen.