Wat zijn HIV-controllers?

Hiv beheren

HIV is een chronische, levenslange aandoening. Mensen die leven met HIV nemen normaal dagelijks antiretrovirale therapie om gezond te blijven en complicaties te voorkomen. Een klein aantal mensen dat een HIV-infectie heeft, kan echter leven zonder het virus te hoeven behandelen. Deze mensen staan ​​bekend als? HIV-controllers? of? langdurige nonprogressors ,? afhankelijk van of de virale lading of CD4 wordt onderzocht.

Contracterende HIV veroorzaakt geen symptomen bij HIV-controllers. Het virus blijft op een laag niveau in hun lichaam. Als gevolg hiervan kunnen ze blijven overleven en gedijen zonder behandeling. Controllers vertonen ook geen tekenen van progressie van HIV naar AIDS. HIV-controllers worden echter als HIV-positief beschouwd. Ze kunnen een goede kwaliteit van leven hebben, maar ze worden technisch gezien niet genezen. Minder dan 1 procent van de mensen met HIV worden beschouwd als HIV-controllers.

Lees meer over deze unieke mensen en wat hun voorwaarden kunnen betekenen voor HIV-onderzoek.

Hoe HIV vordert

Een persoon kan binnen enkele weken nadat hij het hiv-virus heeft opgelopen symptomen gaan ervaren. Veel van deze symptomen, zoals koorts, hoofdpijn en spierzwakte, lijken op tekenen van de gewone griep. Deze vroege fase van HIV wordt beschouwd als een acuut stadium waarin het virus zich op het hoogste niveau in de bloedbaan bevindt.

Het virus valt specifiek CD4-cellen aan, een type witte bloedcellen (WBC). Deze cellen zijn van cruciaal belang voor een gezond immuunsysteem. De symptomen gaan over in een stadium dat bekend staat als de klinische latentietrap. Niet alle mensen met HIV ervaren symptomen, maar ze worden nog steeds als HIV-positief beschouwd. HIV-controllers zijn hetzelfde in dit opzicht.

Een van de primaire doelen van het behandelen van mensen met hiv is om te voorkomen dat de ziekte zich verder ontwikkelt en het immuunsysteem compromitteert. HIV kan doorgaan met AIDS (de laatste fase van HIV-infectie) als de CD4-niveaus te laag worden.

Wat maakt HIV-controllers anders?

HIV-controllers vertonen niet dezelfde tekenen van progressie als anderen. De hoeveelheid van het virus in hun bloed blijft laag en de CD4-waarden blijven hoog, waardoor de ziekte niet verergert.

Mogelijke eigenschappen die zich lenen voor non-progressie zijn:

• verminderde niveaus van ontsteking of zwelling in het lichaam
• efficiëntere immuunresponsen op virussen
• een algemeen gebrek aan gevoeligheid voor schade aan CD4-cellen

Sommige onderzoekers geloven dat hiv-controllers immuunsysteemcellen hebben die hiv-aanvallen kunnen beheersen. Controllers hebben echter geen genetische mutaties die erop zouden kunnen duiden dat ze betere immuunsystemen hebben om het virus zelfstandig te bestrijden. De precieze reden en factoren die naar non-progressie gaan zijn complex en nog niet volledig begrepen.

HIV-controllers hebben nog steeds de ziekte ondanks hun verschillen met andere mensen met HIV. In sommige controllers zijn CD4-cellen uiteindelijk uitgeput, hoewel vaak in een langzamer tempo dan in andere mensen met HIV.

Hoe wordt HIV behandeld?

Doorgaans is het doel van HIV-behandeling om te voorkomen dat het virus meer CD4-cellen vermenigvuldigt en doodt. Het op deze manier beheersen van HIV helpt om transmissies te voorkomen en tegelijkertijd het immuunsysteem te beschadigen, wat kan leiden tot de ontwikkeling van AIDS.

Antiretrovirale medicijnen behoren tot de meest voorkomende behandelingen omdat ze effectief zijn gebleken in het verminderen van virale replicatie. Deze afname in replicatie resulteert in verminderde mogelijkheden voor HIV om gezondere CD4-cellen aan te vallen. Antiretrovirale medicijnen voorkomen dat HIV zich in het lichaam vermenigvuldigt.

De meeste mensen met hiv hebben een of andere vorm van medicatie nodig om gezond te blijven en de kwaliteit van hun leven te behouden. Een persoon met hiv moet niet stoppen met het nemen van voorgeschreven hiv-medicijnen, zelfs als de symptomen verbeteren. HIV neigt te fietsen tussen fasen en sommige stadia kunnen vrij zijn van symptomen. Geen enkele symptomen hebben, is niet noodzakelijkerwijs een teken dat iemand een HIV-controller is, en het is niet veilig om ervan uit te gaan. Overdracht en verslechtering van de toestand zijn nog steeds mogelijk.

Controllers kunnen negatieve effecten van de ziekte vertonen, zoals verhoogde immuunactivatie en ontsteking, zelfs als virale replicatie niet wordt gedetecteerd. In een studie gepubliceerd door PLOS Pathogens, hebben onderzoekers het effect van antiretrovirale medicatie in controllers onderzocht. Ze ontdekten dat medicijnen de hoeveelheid hiv-RNA en andere hiv-markers in controllers verminderden. Het medicijn verminderde ook de activering van het immuunsysteem. De onderzoekers hebben vastgesteld dat HIV zich blijft herhalen in vrijwel alle controllers die worden aangeduid als? Elite-controllers.? In deze elite-controllers kunnen, hoewel het virus aanwezig blijft, bloedtests geen meetbare niveaus van HIV in het bloed detecteren. Deze mensen blijven volledig asymptomatisch zonder antiretrovirale medicijnen.

Het virus blijft echter op zeer lage niveaus detecteerbaar in het bloed bij? Regelmatig? controllers. Dit kan tot chronische ontstekingen leiden. Onderzoekers aanbevolen antiretrovirale medicijnen voor controllers, maar merkten ook op dat hun studie klein was en riep op tot verdere, grotere studies.

Als iemand een virale lading heeft die lager is dan 200 kopieën per milliliter (ml) bloed, dan kunnen ze geen HIV overdragen aan anderen, volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC).

Vooruitzichten en toekomstig onderzoek

HIV-controllers kunnen belangrijke informatie bevatten voor het vinden van mogelijke genezingen voor HIV. Verder onderzoek naar de werking van het immuunsysteem van controllers in vergelijking met andere mensen met hiv is noodzakelijk. Wetenschappers kunnen uiteindelijk beter achterhalen waarom bepaalde mensen langdurig niet-progressief zijn.

Controllers kunnen helpen door deel te nemen aan klinische onderzoeken. Onderzoekers kunnen op een dag in staat zijn om de geheimen van non-progressie toe te passen op anderen met HIV.