Hill-Sachs Lesion Wat is het en hoe wordt het behandeld?

Wat is een Hill-Sachs-laesie?

Een Hill-Sachs-laesie, of Hill-Sachs-impactiefractuur, is een verwonding aan het achterste deel van de afgeronde bovenkant van uw bovenarmbot (opperarmbeen). Dit letsel doet zich voor wanneer je je schouder ontwricht. Het is genoemd naar de twee Amerikaanse radiologen die voor het eerst de verwonding in 1940 beschreven: Harold Hill en Maurice Sachs.

Je schouder is een kogelgewricht dat op zijn plaats wordt gehouden met spieren, gewrichtsbanden, kraakbeen en pezen. Het opperarmbeen zit in de kom, het komvormige labrum in je schouder. Een verwonding kan de bal een deel van het gewricht uit de kom doen knallen, waardoor pijn en schadelijke delen van het gewricht ontstaan.

Je schouder kan naar beneden, naar achteren of naar voren ontwrichten. Een Hill-Sachs laesie treedt alleen op wanneer er sprake is van een voorwaartse dislocatie van de schouder. Bekijk een gedetailleerde BodyMap van de schouder.

Een dislocatieblessure kan optreden bij sporten, tijdens een val of bij het reiken of trekken met uitgestrekte arm. Schouders zijn de meest voorkomende ontwrichte hoofdverbinding. Er is een incidentie in de Verenigde Staten van ongeveer 23,9 gevallen per 100.000 personen per jaar. Van deze gevallen zijn 46,8 procent mensen tussen 15 en 29 jaar oud. In één studie van mensen met ontwrichte schouders had 71,9 procent ook een Hill-Sachs laesie.

symptomen

Een Hill-Sachs laesie of breuk treedt op wanneer het opperarmbeen uit de koker springt en de kop van het bot tegen de rand van de kous schraapt. Je kunt het niet direct zien als je een Hill-Sachs-laesie hebt. Maar je voelt de pijn van je schouder dislocatie.

Ook kan meer dan één deel van uw schouder beschadigd raken tijdens een verwonding. Een ontwrichte schouder vereist spoedeisende zorg.

De symptomen van een ontwrichte schouder zijn:

• intense pijn
• moeilijkheid om het gewricht te verplaatsen
• zichtbare vervorming van de schouder, vaak met een uitstulping aan de voorkant van het gewricht
• zwelling of blauwe plekken
• zwakheid
• spiertrekkingen

Oorzaken en risicofactoren

Je schoudergewricht is erg flexibel. Het kan in vele richtingen bewegen en heeft vele delen die kunnen worden verwond.

De bovenkant van het opperarmbeen wordt de humeruskop genoemd. Het is groter dan de socket waarin het zich bevindt. Om het stabiel te houden, houden pezen, spieren en ligamenten het op hun plaats.

Veel voorkomende oorzaken voor een ontwrichte schouder zijn:

• valt, zoals van een ladder of van een trap
• sportactiviteiten, met name contactsporten
• trauma, zoals een auto-ongeluk

Een studie uit 2010 van 8.940 mensen met schouderdislocaties wees uit dat 58,7 procent van de dislocaties het gevolg was van een val. Van deze gevallen vond 47,7 procent thuis plaats. En 34,5 procent deed zich voor tijdens het sporten of het deelnemen aan een ander soort recreatie. Over het algemeen vond 48,3 procent van alle dislocaties plaats in sport of recreatie.

Specifieke activiteitsrisico's omvatten:

• contact sporten zoals voetbal, hockey en voetbal
• sporten waarbij vallen mogelijk is, zoals skiën, volleybal en gymnastiek
• sporten met werpactiviteit, zoals tennis en honkbal
• sporten waarbij sprake is van beweging boven het hoofd, zoals zwemmen en gewichtheffen
• beroepen waarbij u zwaar tillen of duwen of trekken boven uw schouderhoogte uitvoert, of repetitief werk doet

Een ontwrichte schouder heeft een groter risico op herhaling na de eerste verwonding. Gegevens zijn echter beperkt voor herhaling van dislocaties voor mensen met Hill-Sachs laesies. Eén meta-analyse noemt twee onderzoeken die aantonen dat je een Hill-Sachs-laesie hebt, en je hebt 1,55 keer meer kans op een herhaling.

Diagnose

Als u een ontwrichte schouder vermoedt, ga dan zo snel mogelijk naar uw arts. Tot dan:

• Immobiliseer je arm in een mitella.
• Gebruik ijs op het gebied.
• Neem aspirine of ibuprofen (Advil, Motrin) voor pijn.

Een arts kan een ontwrichte schouder diagnosticeren tijdens een lichamelijk onderzoek, maar het bepalen of u een Hill-Sachs-laesie of andere schade heeft, moet verder worden getest.

De arts zal vragen hoe uw schouderblessure is opgetreden, of het eerder is gebeurd en wat uw symptomen zijn. De arts zal waarschijnlijk een röntgenfoto bestellen om te controleren op andere mogelijke schade aan het bot, de zenuwen en de spieren. Als uw bewegingsbereik wijst op mogelijke schade aan het humerus, kan de arts het volgende bestellen:

• een reeks röntgenfoto's van de schouder vanuit verschillende hoeken
• een echografie
• een CT-scan
• een MRI

Volgens één onderzoek is MRI de meest nuttige methode om een ​​Hill-Sachs-laesie te diagnosticeren en de omvang ervan te bepalen.

Behandeling

Er zijn veel benaderingen om een ​​ontwrichte schouder te behandelen. Sommige kunnen in het kantoor van de dokter worden gedaan met een plaatselijke verdoving. Anderen kunnen open chirurgie of arthroscopische chirurgie vereisen. Als de dislocatie ook schade aan het humerus-bot of het omliggende gebied met zich meebrengt, zal uw arts een aanvullende behandeling overwegen.

Behandeling voor een Hill-Sachs-laesie hangt af van de grootte van de laesie, de plaatsing ervan, de betrokkenheid van glenoïde membraandobben en hoe dit uw armmobiliteit beïnvloedt. Als de laesie klein is, waarbij minder dan 20 procent van het hoofd van de humerus betrokken is, is het waarschijnlijk dat uw arts het alleen laat en suggereert fysiotherapie om de schouder te versterken.

Als de laesie middelgroot is, waarbij 20 tot 40 procent van het hoofd van de humerus betrokken is, hangt de behandeloptie ervan af of de arts bepaalt of uw schouder onstabiel zal zijn als deze niet wordt behandeld.

Volgens het tijdschrift Artroscopy and Orthopedic Sports Medicine, omvatten de behandelingsopties:

• Botvergroting: Dit kan rechtstreeks op de humeruskop of op het glenoïdbot gedaan worden om te voorkomen dat het in contact komt met de humerus wanneer u uw schouder beweegt.
• remplissage (vulling): deze techniek voegt operatief weefsel toe aan de laesie. De procedure wordt meestal uitgevoerd bij Hill-Sachs-laesies die een gematigde grootte hebben en ook een bepaalde hoeveelheid glenoïd-defect hebben.
• disimpactie: Dit omvat een bottransplantatie onder de laesie om de humerus op te tillen tot de positie voor de blessure. Het is een relatief nieuwe procedure die het best geschikt is voor laesies die minder dan drie weken oud zijn en minder dan 40 procent van de betrokkenheid van het opperarmbeen hebben.
• resurfacing: Dit kan worden gedaan met een metalen implantaat of een volledige vervanging van de humeruskop. De volledige vervanging wordt een hemi-artroplastiek genoemd. Het is gedaan voor mensen met terugkerende problemen waarbij meer dan 40 procent van het humerus-bot betrokken is. Het wordt niet aanbevolen voor jongere mensen.

Herstel

De hersteltijd varieert afhankelijk van de omvang van uw verwonding en het type operatie. Artroscopische chirurgie heeft vaak een kortere hersteltijd dan open chirurgie.

Als u geopereerd wordt voor een ontwrichte schouder en reparatie van Hill-Sachs laesies, kunt u een week of langer pijn en ongemak hebben. Je schouder zal gedurende drie tot zes weken in een mitella worden geïmmobiliseerd. Om u tegen stijfheid te beschermen, kan die tijdsduur korter zijn als u ouder bent. De duur van immobilisatie is echter controversieel.

Uw arts zal beoordelen wanneer u met fysiotherapie moet beginnen. Dit begint meestal met passieve beweging zonder spiercontractie. De volgende fase is beperkte bewegingsoefening, waarbij u zwaar tillen, duwen en trekken vermijdt. Over ongeveer drie maanden begin je met gematigde lichaamsbeweging om je spieren te versterken. Praat met uw arts of fysiotherapeut over oefeningen voor schouderrevalidatie die u thuis veilig kunt doen.

Totdat je de eerste fasen van revalidatie hebt voltooid, zul je je activiteiten moeten beperken om je gewonde joint te beschermen. Te vermijden activiteiten zijn onder meer:

• het werpen
• zwemmen
• lopend
• racketsporten

Uw arts en fysiotherapeut zullen u adviseren wanneer u kunt sporten en andere activiteiten kunt hervatten.

Herstel na een operatie voor een Hill-Sachs laesie kan enkele maanden duren. Het volledig gebruik van uw schouder is afhankelijk van uw leeftijd, activiteitsniveau en algemene gezondheidstoestand.

vooruitzicht

De vooruitzichten voor herstel van een ontwrichte schouder en een Hill-Sachs laesie zijn over het algemeen goed. Maar een herhaling van een dislocatie komt vaak voor, vooral bij jongere mensen.

Op de lange termijn zal ongeveer een derde van de mensen die geopereerd zijn aan een ontwrichte schouder, schouderartrose ontwikkelen. Praat met uw arts over een behandelings- en rehabilitatieplan dat uw risico op verdere complicaties zal beperken.