Giardiasis is een infectie in uw dunne darm. Het wordt veroorzaakt door een microscopische parasiet genaamd Giardia lamblia. Giardiasis verspreidt zich door contact met geïnfecteerde mensen. En je kunt giardiasis krijgen door besmet voedsel te eten of besmet water te drinken. Honden en katten trekken ook vaak giardia in.
Deze aandoening kan over de hele wereld worden gevonden, volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Het komt echter vaker voor in overbevolkte ontwikkelingslanden die niet over hygiënische omstandigheden en controle van de waterkwaliteit beschikken.
G. lamblia zijn te vinden in dierlijke en menselijke uitwerpselen. Deze parasieten gedijen ook in vervuild voedsel, water en grond en kunnen lange tijd buiten een gastheer overleven. Per ongeluk consumeren van deze parasieten kan leiden tot een infectie.
De meest gebruikelijke manier om Giardiasis te krijgen is om water te drinken dat bevat G. lamblia. Verontreinigd water kan zich in zwembaden, kuuroorden en watermassa's bevinden, zoals meren. Bronnen van besmetting omvatten ontlasting van dieren, luiers en landbouwreproductie.
Het contracteren van giardiasis uit voedsel komt minder vaak voor omdat hitte de parasieten doodt. Slechte hygiëne bij het hanteren van voedsel of het eten van producten gespoeld in verontreinigd water kan de parasiet doen verspreiden.
Giardiasis verspreidt zich ook door persoonlijk contact. Zo kan onbeschermde anale seks de infectie van de ene persoon naar de andere overbrengen.
Het veranderen van de luier van een kind of het oppakken van de parasiet tijdens het werken in een kinderdagverblijf zijn ook veelvoorkomende manieren om geïnfecteerd te raken. Kinderen lopen een hoog risico op giardiasis omdat ze waarschijnlijk ontlasting tegenkomen bij het dragen van luiers of zindelijkheidstraining.
Sommige mensen kunnen Giardia-parasieten vervoeren zonder symptomen te ervaren. Symptomen van Giardia's komen meestal een of twee weken na blootstelling aan de dag. Veel voorkomende symptomen zijn:
Mogelijk moet u een of meer ontlastingsmonsters indienen om te testen. Een technicus controleert uw stoelgang op giardia-parasieten. Mogelijk moet u tijdens de behandeling meer monsters indienen. Uw arts kan ook een enteroscopie uitvoeren. Deze procedure houdt in dat je een flexibele slang in je keel en in je dunne darm laat lopen. Hierdoor kan uw arts uw spijsverteringskanaal onderzoeken en een weefselmonster nemen.
In de meeste gevallen verdwijnt giardiasis uiteindelijk vanzelf. Uw arts kan medicijnen voorschrijven als uw infectie ernstig of langdurig is. De meeste artsen zullen de behandeling met antiparasitaire geneesmiddelen aanbevelen, in plaats van deze alleen te laten zuiveren. Bepaalde antibiotica worden vaak gebruikt om Giardia's te behandelen:
Giardiasis kan leiden tot complicaties zoals gewichtsverlies en uitdroging door diarree. De infectie kan bij sommige mensen ook lactose-intolerantie veroorzaken. Kinderen jonger dan 5 jaar met giardiasis lopen risico op ondervoeding, wat hun fysieke en mentale ontwikkeling kan verstoren.
Je kunt giardiasis niet voorkomen, maar je kunt het risico op het krijgen ervan verminderen door je handen grondig te wassen, vooral als je op plaatsen werkt waar ziektekiemen zich gemakkelijk verspreiden, zoals kinderdagverblijven.
Vijvers, beken, rivieren en andere watermassa's kunnen allemaal bronnen van Giardia zijn. Slik geen water door als u in een van deze gaat zwemmen. Vermijd het drinken van oppervlaktewater tenzij het is gekookt, behandeld met jodium of gefilterd. Neem flessen water mee als u gaat wandelen of kamperen.
Wanneer u reist in een regio waar Giardia's voorkomen, drink dan geen kraanwater. Je moet ook vermijden om je tanden te poetsen met leidingwater. Houd er rekening mee dat leidingwater ook in ijs en andere dranken aanwezig kan zijn. Vermijd het eten van ongekookte lokale producten.
Wees voorzichtig met seksuele handelingen die verband houden met de verspreiding van deze infectie, zoals anale seks. Gebruik een condoom om de kans op giardiasis te verkleinen.
Giardiasis-infecties duren meestal ongeveer zes tot acht weken, maar problemen zoals lactose-intolerantie kunnen blijven bestaan nadat de infectie is opgehelderd.