Geslachtsdysforie doet zich voor wanneer iemand het gevoel heeft dat het geslacht dat overeenkomt met het geslacht dat hij bij de geboorte heeft gekregen, niet overeenkomt met het geslacht waarmee hij identificeert.
Wanneer baby's worden geboren, krijgen ze een geslacht toegewezen op basis van hun anatomie. Het geslacht bepaalt vaak het gedrag en de activiteiten die ouders met hun kinderen doen. Deze gedragingen zijn vaak verbonden met een of ander geslacht. Ouders kunnen bijvoorbeeld poppen kopen voor een kind dat is toegewezen? en technisch of wetenschappelijk speelgoed voor een kind toegewezen? man.?
Na verloop van tijd kunnen kinderen gaan voelen dat hun anatomie niet het geslacht is dat zij zelf zien. Een persoon met een vagina kan bijvoorbeeld voelen dat ze, ondanks hun anatomie, mannelijk zijn en een mannelijk lichaam willen hebben. Ze kunnen gedragingen aannemen die zijn geïdentificeerd met mannen en zich kleden in stereotiepe herenkleding. Ze kunnen een andere naam gebruiken en geven de voorkeur aan mensen om mannelijke voornaamwoorden te gebruiken wanneer ze ernaar verwijzen.
Sommige mensen zullen in verschillende lengtes gaan om dingen in hun leven te veranderen die meer in overeenstemming zijn met het geslacht waarmee zij zich identificeren. Sommigen kunnen bijvoorbeeld uiteindelijk een medische overgang ondergaan met hormoontherapie en een geslachtsverandering-operatie. Het niveau van transitie voor elke persoon is anders.
Mensen met geslachtsdysforie voelen angst of ontevredenheid over hun geslacht. Sommige mensen zullen nooit openlijk toegeven aan dit ongemak. Dat is waarom het onduidelijk is hoe vaak het is. Sommige mensen rapporteren hun gevoelens niet uit angst voor spot, schaamte of verlating.
Geslachtsdysforie heette voorheen: genderidentiteitsstoornis.? Die naam wordt niet meer gebruikt omdat genderdysforie geen psychische stoornis is. Evenzo,? Transseksualiteit? wordt niet langer gebruikt om de geslachtsdysforie te beschrijven. Echter,? Transgender? kan worden gebruikt om iemand te beschrijven wiens persoonlijke identiteit en uitgedrukt geslacht niet hetzelfde zijn als het toegewezen geslacht.
Geslachtsdysforie is de overkoepelende term die door de American Psychiatric Association wordt gebruikt om angst te beschrijven die vaak gepaard gaat met het verschil tussen iemands ervaren of tot uitdrukking gebracht geslacht en hun toegewezen geslacht (dat wil zeggen, hun aanvankelijke toewijzing als mannelijk of vrouwelijk, soms aangeduid als? Nataal geslacht ?). Een verscheidenheid aan termen is gedurende vele jaren gebruikt over en binnen verschillende disciplines om deze verschillen te beschrijven.
Geslachtsdysforie maakt deel uit van een groep van gedragingen en aandoeningen die non-conformiteit met het geslacht wordt genoemd. Deze bredere term definieert een verscheidenheid aan gedragingen die niet overeenkomen met de genderverwachtingen van de samenleving. Sommige niet-conforme personen zullen dysforie ervaren, maar niet allemaal.
Een voorbeeld van afwijkend gedrag is een meisje dat zich het liefst in jongenskleren kleedt. Ze kan gedrag vertonen dat cultureel gezien ook typerend is voor jongens. Dat betekent niet dat het meisje geslachtsdysforie heeft. Het betekent niet dat ze wenst dat ze een man was in plaats van een vrouw.
Geslachtsdysforie is niet verbonden met homoseksualiteit of homoseksueel gedrag. Een homoseksueel is een persoon die seksueel wordt aangetrokken door mensen van hetzelfde geslacht. Seksuele aantrekkingskracht is geen overweging bij het diagnosticeren van geslachtsdysforie.
Een nauwkeurige diagnose kan een persoon helpen begrijpen waarom zijn interne gevoel voor gender zich anders voelt dan zijn fysieke sekse. Een diagnose kan iemand helpen minder angst of angst te voelen. Het kan ook helpen bij het beantwoorden van vele vragen die iemand al jaren of zelfs decennia heeft.
Adolescenten en volwassenen met geslachtsdysforie ervaren een gevoel van ontkoppeling tussen hun gevoel voor geslacht en hun toegewezen geslacht. Ze ervaren ook grote nood. Ze kunnen moeite hebben met functioneren vanwege deze nood.
Om een diagnose van geslachtsdysforie te krijgen, moeten ze ook twee van de volgende symptomen ervaren:
Geslachtsdysforie kan ook bij kinderen worden vastgesteld. Op de leeftijd van 2 of 3 ontwikkelen veel kinderen gedrag dat is afgestemd op hun toegewezen geslacht. Sommige kunnen op dat moment tekenen vertonen van niet-conform gedrag.
Sommige kinderen kunnen al vanaf het begin een verbrokkeling ervaren tussen hun geslacht en hun geslacht. Deze vroege tekenen van geslachtsdysforie kunnen in het begin mild zijn, maar toenemen naarmate de kinderen ouder worden. Het is misschien niet tot de puberteit dat de gevoelens van ontevredenheid intens of ernstig genoeg zijn voor een diagnose.
Kinderen met geslachtsdysforie ervaren een aanzienlijk leed omdat ze het gevoel hebben dat hun lichaam niet goed overeenkomt met wie ze denken dat ze zijn. Het leed is zo ernstig dat het gedurende zes maanden een significante beperking kan veroorzaken op sociale, school- of andere belangrijke gebieden van functioneren.
Om kinderen te diagnosticeren, moeten ze ook voldoen aan zes van deze criteria:
Kinderen vertonen vaak gender-niet-conform gedrag gedurende hun ontwikkelingsjaren. Deze gedragingen maken deel uit van een normale ontwikkeling. Als het gedrag van kinderen echter persistenter wordt en hun voorkeuren consistent worden met de leeftijd, en als ze vanwege dit gedrag problemen vertonen, kunnen ze tekenen vertonen die verband houden met geslachtsdysforie.
Geslachtsdysforie is niet? Behandeld? in de normale betekenis van het woord. Behandeling houdt in dat het kan verdwijnen of opklappen. Dat is niet het geval met genderdysforie, en het is ook niet het doel van behandeling met geslachtsdysforie.
In plaats daarvan is de behandeling gericht op het helpen van mensen met genderdysforie om verlichting te vinden van de ontevredenheid en angst die het veroorzaakt. Hiervoor zijn verschillende opties beschikbaar:
Veel mensen met geslachtsdysforie ervaren angst en depressie. In ernstige gevallen kunnen zich zelfbeschadigende gedragingen voordoen. Geestelijke gezondheidszorg kan mensen helpen om op een gezonde, bevestigende manier met deze gevoelens om te gaan.
Als een kind gediagnosticeerd wordt met geslachtsdysforie, kunnen artsen de behandeling gebruiken om de afgifte van hormonen te onderdrukken. Zonder deze hormonen blijft het lichaam onveranderd.
Sommige mensen willen misschien overgaan op hun ervaren geslacht. Hormoontherapie kan dit proces starten. Vrouwen kunnen supplementen met testosteron gebruiken om de haargroei, spierontwikkeling en een lagere stem te stimuleren. Mannen kunnen oestrogeen nemen om de groei van het borstweefsel, de herdistributie van vet en veranderingen in het gezicht aan te moedigen.
Sommige mensen met geslachtsdysforie willen hun lichaam aanpassen zodat het overeenkomt met hun ervaren geslacht.
Overgang naar geslachten kan op elke leeftijd moeilijk en uitdagend zijn. Een team van artsen en professionals is van vitaal belang. De overgangsperiode is een combinatie van fysieke en mentale veranderingen en de beste manier voor mensen om met de veranderingen om te gaan, is door een team van mensen te hebben waar ze op kunnen vertrouwen en vertrouwen. Dit is vooral belangrijk voor kinderen en adolescenten, omdat hun leeftijdsgenoten minder begripvol en gevoelig zijn voor deze veranderingen.
Als u wettelijk erkend wilt worden als het andere geslacht en uw naam wilt wijzigen, kunt u dit in de meeste staten doen.
U kunt een verzoek indienen voor een wettelijke naamswijziging in de rechtbank. Sommige rechters hebben mogelijk een bewijs van een operatie voor het bevestigen van geslachten nodig voordat ze de wijziging kunnen toestaan. Mensen met eerdere criminele overtuigingen hebben misschien meer moeite om de toegestane verandering te krijgen.
Zodra uw naam wettelijk is gewijzigd, moet u uw naam op officiële documenten zoals een geboorteakte, paspoort en rijbewijs kunnen wijzigen.
Het veranderen van uw geslacht kan meer werk vergen. Sommige staten of kantoren vereisen dat individuen een beëdigde verklaring of medische vorm van een arts indienen voordat ze een persoon legaal hun geslacht laten veranderen. Niet alle staten of regeringsgroepen zullen echter een geslachtsverandering toestaan.
U kunt profiteren van juridische bijstand tijdens het proces. Organisaties als de American Civil Liberties Union (ACLU) en de mensenrechtencampagne hebben vaak middelen beschikbaar.
Geslachtsdysforie veroorzaakt vaak veel problemen, waaronder angst, angst en depressie. Andere complicaties of problemen met mensen met geslachtsdysforie kunnen zijn:
Een geliefde helpen omgaan met gevoelens van dysforie is belangrijk voor veel vrienden en familie. Dit kan gepaard gaan met het bijwonen van doktersbenoemingen en hen begeleiden bij gerechtelijke procedures. Het kan op vele manieren veel worden.
Daarom kunnen ook vrienden en familie van een persoon met dysforie baat hebben bij therapie of counseling.
Deze verkooppunten kunnen nuttig zijn:
Een psycholoog of psychotherapeut kan nuttig zijn voor een-op-een therapie of groepstherapie. Veel ziektekostenverzekeringen hebben ook betrekking op deze afspraken.
Sommige organisaties en belangenbehartigingsgroepen sponsoren verschillende ondersteuningsgroepen. Dit kan een voor familieleden, echtgenoten of geliefden van mensen met dysforie zijn. Je kunt er ook een vinden voor geliefden van mensen die zijn overgestapt.
Als u geen mensen bij u in de buurt kunt vinden die uw zorgen ondersteunen en u helpen uw vragen te beantwoorden, vindt u waarschijnlijk iemand online die dit kan. Een verscheidenheid aan organisaties en groepen die zijn ontworpen om transgender, getransformeerde individuen en hun naasten te ondersteunen, zijn beschikbaar.