Schimmelinfecties kunnen iedereen treffen en ze kunnen op verschillende delen van het lichaam voorkomen. Een jock met voetschimmel, een baby met spruw en een vrouw met een vaginale gistinfectie zijn slechts enkele voorbeelden.
Schimmels zijn micro-organismen die worden gekenmerkt door een substantie in hun celwand die chitine wordt genoemd. Sommige schimmels, zoals veel soorten paddestoelen, zijn eetbaar. Andere soorten schimmels, zoals aspergillus, kan zeer gevaarlijk zijn en leiden tot levensbedreigende ziekten.
Verschillende soorten schimmels kunnen schimmelinfecties veroorzaken. In sommige gevallen kunnen schimmels die normaal niet op of in uw lichaam worden aangetroffen, deze koloniseren en een infectie veroorzaken. In andere gevallen kunnen schimmels die normaal aanwezig zijn op of in uw lichaam zich ongecontroleerd vermenigvuldigen en een infectie veroorzaken.
Schimmelinfecties kunnen besmettelijk zijn. Ze kunnen zich van de ene persoon naar de andere verspreiden. In sommige gevallen kunt u ook ziekteverwekkende schimmels van besmette dieren of verontreinigde grond of oppervlakken vangen.
Als u tekenen of symptomen van een schimmelinfectie ontwikkelt, maak dan een afspraak met uw arts.
Een schimmelinfectie is ook bekend als mycosis. Hoewel de meeste schimmels onschadelijk zijn voor mensen, zijn sommige van hen in staat om ziekten te veroorzaken onder specifieke omstandigheden.
Schimmels reproduceren door het vrijgeven van sporen die kunnen worden opgenomen door direct contact of zelfs geïnhaleerd. Dat is de reden waarom schimmelinfecties waarschijnlijk uw huid, nagels of longen aantasten. Schimmels kunnen ook door je huid dringen, je organen aantasten en een lichaamsbreede systemische infectie veroorzaken.
Enkele veel voorkomende soorten schimmelinfecties zijn onder andere:
Sommige soorten schimmels veroorzaken normaal geen infecties bij de mens, maar kunnen wel ziekte veroorzaken bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. Dit worden opportunistische infecties genoemd.
Voetschimmel is ook bekend als tinea pedis. Het is een vorm van schimmelinfectie die de huid op uw voeten, maar ook uw handen en nagels kan aantasten. De infectie wordt veroorzaakt door dermatofyten, een groep schimmels die kunnen gedijen in de warme en vochtige gebieden tussen je tenen.
Het komt vooral voor bij atleten en kan zich van de ene persoon naar de andere verspreiden. Je kunt het ook vangen van vervuilde oppervlakken, zoals een openbare douche of kleedkamer vloeren.
De voet van een atleet kan een jeuk, een branderig gevoel of een branderig gevoel veroorzaken tussen je tenen of op andere delen van je voet. Uw huid kan ook barsten, schilferen of blazen.
Uw arts kan voetschimmel herkennen aan de symptomen op uw huid. Als de dokter het niet zeker weet, kan een klein gedeelte van de huid worden afgeschraapt en op de schimmel worden getest.
Er zijn verschillende actuele vrij verkrijgbare medicijnen (OTC) die u kunt gebruiken om voetschimmel te behandelen. Als die geen verlichting bieden, kan uw arts iets sterkers voorschrijven. Krijg de informatie die je nodig hebt om te stoppen met voetschimmel in zijn tracks.
Koop antischimmelproducten op Amazon.
Jock itch is ook bekend als tinea cruris. Het is een schimmelinfectie die de huid van uw liesstreek kan aantasten, evenals uw binnenste dijen en billen. Zoals voetschimmel, het wordt veroorzaakt door dermatofyten, een groep schimmels die gedijen in warme en vochtige gebieden.
Dit type infectie treft vooral mannen en jongens, maar vrouwen en meisjes kunnen het ook ontwikkelen.
Algemene jock jeuk symptomen zijn onder meer:
Vaak kan een arts jock itch herkennen door naar de aangetaste huid te kijken. Om andere aandoeningen, zoals psoriasis, uit te sluiten, kunnen ze een deel van de huidcellen afschrapen en laten onderzoeken.
Jock itch kan meestal thuis worden behandeld door het gebied schoon en droog te houden en OTC-schimmelwerende crème, poeder of spray toe te passen.
Als uw symptomen na twee weken thuiszorg niet verbeteren, raadpleeg dan uw arts. Ze kunnen sterkere schimmeldodende medicijnen voorschrijven. Leer hoe je jeuk kunt herkennen, behandelen en voorkomen.
Ringworm is een schimmelinfectie die uw huid en hoofdhuid kan aantasten. Vergelijkbaar met voetschimmel en jock itch, het wordt veroorzaakt door dermatofyten. Ringworm maakt ook deel uit van een groep schimmels die op de huid groeien, met name in vochtige en vochtige delen van uw lichaam.
Het begint meestal als een roodachtige, jeukende, schilferige uitslag. Na verloop van tijd kunnen flarden ringworm zich verspreiden en rode ringen vormen.
Andere tekens zijn onder meer:
Een eenvoudig huidonderzoek kan ringworm vinden. De schimmel gloeit onder een zwart licht, zodat uw arts kan zien of u het heeft door het zwarte licht over het getroffen gebied te laten schijnen. Een klein deel van de aangetaste huid kan ook worden afgeschraapt en naar een laboratorium worden gestuurd om te testen.
Net als jeukende voetschimmel en voetschimmel, is ringworm vaak in staat succesvol te worden behandeld met OTC-schimmelwerende crèmes, sprays, gels of zalven.
U hebt mogelijk een recept nodig als uw geval ernstiger is of als de infectie zich op de nagels of hoofdhuid bevindt. Krijg een beter begrip van ringworm, inclusief manieren om het te voorkomen en te behandelen.
Candida albicans is een type schimmel dat uw huid, mond, maagdarmkanaal, urinewegen of genitaliën kan infecteren.
Het is normaal dat er kleine hoeveelheden candida albicans op uw huid en in uw lichaam aanwezig zijn.Maar wanneer deze schimmels zich te veel vermenigvuldigen, kunnen ze een infectie veroorzaken die bekend staat als een schimmelinfectie.
Als u een gistbesmetting in uw keel of mond krijgt, wordt het een spruw genoemd. De lijster veroorzaakt witte vlekken in uw mond en keel. Mensen die langdurige antibioticatherapie ondergaan, ontwikkelen vaak dit type infectie.
Bij vrouwen komen vaginale schimmelinfecties relatief vaak voor. Ze kunnen veroorzaken:
Als u wilt controleren of u spruw hebt, kan uw arts een keelzwabber gebruiken om de getroffen gebieden te wrijven. Keeluitstrijkjes zien eruit als een wattenstaafje. Uw arts kan het staafje naar een laboratorium sturen, waar technici het zullen laten kweken om te leren welke soorten schimmels of andere microben aanwezig zijn.
Uw arts zal een bekkenonderzoek uitvoeren om een vaginale schimmelinfectie te diagnosticeren. Als ze er niet zeker van zijn dat je symptomen worden veroorzaakt door een schimmelinfectie, kunnen ze het gebied schoonvegen en een laboratoriumtest bestellen.
Uw behandelingsopties zullen afhangen van het type schimmelinfectie dat u heeft en of u regelmatig schimmelinfecties krijgt.
Lijsters kunnen worden behandeld met orale antischimmelmiddelen. Deze kunnen in de vorm van zuigtabletten, pillen of mondwater komen. Lees meer over de spruw van de mond.
Als u vroeg genoeg een vaginale schimmelinfectie oploopt, kunt u deze misschien behandelen met OTC-producten. Anders kan uw arts schimmeldodende medicijnen voorschrijven die als een crème, pil of vaginale zetpil komen.
Uw arts kan ook probiotica aanbevelen, zoals Lactobacillus acidophilus. Probiotische supplementen bieden goede bacteriën die kunnen helpen de microbiële balans van je lichaam te herstellen. Lees meer over de symptomen van een vaginale schimmelinfectie en waarom vroege behandeling zo belangrijk is.
Onychomycose is een veelvoorkomend type schimmelinfectie die uw teennagels, vingernagels en nagelbedden kan aantasten. Het is ook bekend als tinea unguium.
Teennagelschimmel begint meestal als een kleine lichtgekleurde vlek op je nagel. Naarmate het zich dieper verspreidt, verandert het de vorm en kleur van je nagel. Na verloop van tijd kan het ervoor zorgen dat je nagel dikker en brosser wordt.
Gemeenschappelijke tekens zijn onder meer:
Om erachter te komen of u teennagelschimmel heeft, zal uw arts waarschijnlijk stukken van de aangetaste nagel afschrapen. Ze zullen deze schaafwonden onderzoeken onder een microscoop.
Dit kan helpen om het verschil te zien tussen een schimmelinfectie en andere aandoeningen die vergelijkbare symptomen veroorzaken.
Het kan mogelijk weken duren om vingernagelinfecties en maanden te behandelen om teennagelinfecties te behandelen.
OTC-medicijnen zijn meestal niet effectief. Uw arts kan u een nagellak voorschrijven die wordt geborsteld zoals nagellak of een antibioticum dat u via de mond inneemt.
Omdat dit type infectie zo moeilijk te behandelen is, is het belangrijk om het niet te verspreiden. Leer hoe u uzelf kunt beschermen tegen schimmelinfecties van uw nagels en nagelbedden.
Er zijn verschillende dingen die uw risico op het ontwikkelen van een schimmelinfectie kunnen vergroten. Deze omvatten omgevingsfactoren en wat er gaande is in uw lichaam als u wordt blootgesteld aan een schimmel.
Zweten of werken in een warme, vochtige omgeving kan het risico op een schimmelinfectie verhogen. Schimmels hebben een warme en vochtige omgeving nodig om te groeien.
Blootvoets lopen op vochtige plaatsen, zoals sportscholen, kleedkamers en douches, kan ook uw risico verhogen. Deze openbare plaatsen zijn vaak rijk aan schimmelsporen.
Elke aandoening die een slechte bloedcirculatie veroorzaakt, kan het risico op infectie verhogen. Slechte circulatie belemmert uw immuunrespons en vermindert het vermogen van uw lichaam om een infectie te bestrijden. Onderzoek deze lijst met oorzaken van slechte circulatie.
Als u postmenopauzale vrouwen bent, kunnen hormonale veranderingen de zuurgraad van uw vagina verminderen. Dit kan u kwetsbaarder maken voor vaginale schimmelinfecties. Leer hoe je de symptomen van de menopauze herkent.
Als je immuunsysteem niet goed werkt, kan het je kwetsbaar maken voor schimmelinfecties.
Veel dingen kunnen mogelijk uw immuunsysteem verzwakken. Voedingsdeficiënties, immunodeficiëntiestoornissen, roken en zelfs stress kunnen bijvoorbeeld uw immuunsysteem negatief beïnvloeden. Meer informatie over immunodeficiëntiestoornissen.
Zelfs een kleine nagel- of huidverwonding of infectie kan ervoor zorgen dat schimmels onder je huid kruipen en dieper weefsel aantasten. Daarom is het belangrijk om wonden te wassen en deze in een steriel verband of verband te bedekken. Leer hoe u kleine wonden kunt behandelen en infecties kunt voorkomen.
Sommige soorten medicijnen kunnen het vermogen van uw lichaam om schimmelinfecties tegen te gaan verminderen. Antibiotica vernietigen bijvoorbeeld nuttige bacteriën samen met schadelijke bacteriën. Hierdoor kunnen schimmels gedijen, vrij van competitie.
Langdurig gebruik van corticosteroïden kan ook het risico op schimmelinfecties verhogen. Kankerbehandelingen, waaronder chemotherapie en bestraling, kunnen u ook een verhoogd risico opleveren.
Als uw immuunsysteem verzwakt is, vraag dan aan uw arts welke stappen u kunt nemen om uw risico op schimmelinfecties te beperken.
Goede hygiëne is ook van cruciaal belang om schimmelinfecties te voorkomen.
Probeer:
Schimmelinfecties kunnen ongemakkelijk of zelfs pijnlijk zijn. In sommige gevallen kunnen ze weken of maanden duren om effectief te behandelen. Als u denkt dat u een schimmelinfectie heeft, raadpleeg dan uw arts. Ze kunnen het type infectie diagnosticeren en een geschikt antischimmelmedicijn aanbevelen.
In sommige gevallen kan uw arts ook veranderingen in uw dieet of andere dagelijkse gewoonten aanbevelen om toekomstige schimmelinfecties te helpen behandelen of voorkomen.
Healthline en onze partners kunnen een deel van de inkomsten ontvangen als u een aankoop doet via een link hierboven.