Folliculair lymfoom is een vorm van kanker die begint in de witte bloedcellen van uw lichaam. Er zijn twee hoofdvormen van lymfoom: Hodgkin en non-Hodgkin. Folliculair lymfoom is een non-Hodgkin-lymfoom.
Dit type lymfoom groeit meestal langzaam, wat artsen 'indolent' noemen.?
Lees verder om meer te weten te komen over de symptomen van folliculair lymfoom en welke behandelingsmogelijkheden er zijn.
Non-Hodgkin-lymfoom is een van de meest voorkomende kankers in de Verenigde Staten. Meer dan 72.000 mensen worden elk jaar gediagnosticeerd met een vorm.
Ongeveer één op de vijf lymfomen in de Verenigde Staten is een folliculair lymfoom.
Folliculair lymfoom treft zelden jonge mensen. De gemiddelde leeftijd voor iemand met dit type kanker is ongeveer 60.
Symptomen van folliculair lymfoom kunnen zijn:
Sommige mensen met folliculair lymfoom hebben helemaal geen symptomen.
Om folliculair lymfoom te diagnosticeren, kan uw arts de volgende tests uitvoeren:
Er zijn verschillende behandelingsopties beschikbaar voor mensen met folliculair lymfoom. Uw arts zal beslissen welke therapie geschikt voor u is op basis van uw type kanker en hoe geavanceerd deze is.
Als je vroeg wordt gediagnosticeerd en slechts een paar symptomen hebt, kan je arts voorstellen om te kijken en te wachten. Dit betekent dat uw zorgverlener uw conditie in de gaten zal houden, maar dat u nog geen behandeling zult ontvangen.
Straling gebruikt hoogenergetische bundels om kankercellen te vernietigen. Het wordt vaak gegeven aan mensen met folliculair lymfoom in een vroeg stadium. In sommige gevallen kan bestraling alleen in staat zijn om dit type kanker te genezen. Mogelijk heeft u straling nodig samen met andere therapieën als uw kanker geavanceerder is.
Chemotherapie gebruikt medicijnen om kankercellen in je lichaam te doden. Het wordt soms gegeven aan mensen met folliculair lymfoom en wordt vaak gecombineerd met andere behandelingen.
Monoklonale antilichamen zijn geneesmiddelen die zich richten op bepaalde markers op tumoren en helpen uw afweercellen de kanker te bestrijden. Rituximab (Rituxan) is een monoklonaal antilichaam dat gewoonlijk wordt gebruikt om folliculair lymfoom te behandelen. Het wordt meestal gegeven als een IV-infusie op het kantoor van uw arts en wordt vaak gebruikt in combinatie met chemotherapie.
Veel voorkomende combinaties zijn:
Bij radio-immunotherapie wordt het geneesmiddel yttrium-90 ibritumomabtiuxetan (Zevalin) gebruikt om straling aan kankercellen af te geven.
Een stamceltransplantatie wordt soms gebruikt voor folliculair lymfoom, vooral als uw kanker terugkomt. Deze procedure omvat het injecteren van gezonde stamcellen in uw lichaam om ziek beenmerg te vervangen.
Er zijn twee soorten stamceltransplantaties:
Wanneer een langzaam groeiend lymfoom, zoals folliculair lymfoom, een meer snelgroeiende vorm wordt, is het bekend als getransformeerd lymfoom. Getransformeerd lymfoom is meestal agressiever en kan een rigoureuzere behandeling vereisen.
Sommige folliculaire lymfomen kunnen een snelgroeiend type lymfoom worden dat diffuus grootcellig B-cellymfoom wordt genoemd.
Na een succesvolle behandeling zullen veel mensen met folliculair lymfoom in remissie raken. Hoewel deze remissie jaren kan duren, wordt folliculair lymfoom beschouwd als een levenslange aandoening.
Deze vorm van kanker kan terugkomen en soms reageren mensen die terugvallen niet op de behandeling.
Behandelingen voor folliculair lymfoom worden meestal gebruikt om de ziekte onder controle te houden in plaats van de aandoening te genezen. Deze vorm van kanker kan meestal vele jaren succesvol worden beheerd.
Artsen hebben de Follicular Lymphoma International Prognostic Index (FLIPI) ontwikkeld om een prognose te bieden voor dit type kanker. Dit systeem helpt folliculair lymfoom in drie categorieën onder te verdelen:
Uw risico wordt berekend op basis van uw? Prognostische factoren? waaronder dingen als leeftijd, het stadium van uw kanker en hoeveel lymfeklieren zijn aangetast.
De overlevingskans van vijf jaar voor mensen met folliculair lymfoom met een laag risico (geen of slechts één slechte prognostische factor) is ongeveer 91 procent. Voor degenen met een gemiddeld risico (twee slechte prognostische factoren), is de overlevingskans na vijf jaar 78 procent. Als je een hoog risico hebt (drie of meer slechte prognostische factoren), is het overlevingspercentage na vijf jaar 53 procent.
Overlevingspercentages kunnen nuttige informatie bieden, maar het zijn slechts schattingen en kunnen niet voorspellen wat er in uw specifieke situatie zal gebeuren. Praat met uw arts over uw specifieke vooruitzichten en welke behandelplannen geschikt zijn voor uw situatie.