Vloeistof in de borst (pleurale effusie)

Wat is pleurale effusie?

Pleurale effusie, ook wel water op de longen genoemd, is een overmatige hoeveelheid vloeistof in de ruimte tussen uw longen en de borstholte.

Dunne membranen, pleura genoemd, bedekken de buitenkant van de longen en de binnenkant van de borstholte. Er zit altijd een kleine hoeveelheid vloeistof in deze voering om de longen te smeren terwijl ze zich tijdens het ademen in de borst uitbreiden.

Bepaalde medische aandoeningen kunnen pleurale effusie veroorzaken.

Pleurale effusies komen vaak voor, met ongeveer 1 miljoen gevallen gediagnosticeerd in de Verenigde Staten elk jaar, volgens de American Thoracic Society. Het is een ernstige aandoening die gepaard gaat met een verhoogd risico op overlijden. In één studie stierf 15 procent van de gehospitaliseerde mensen met pleurale effusies binnen 30 dagen.

Hoe ontstaat pleurale effusie?

Het borstvlies veroorzaakt te veel vocht als het geïrriteerd, ontstoken of geïnfecteerd is. Deze vloeistof hoopt zich op in de borstholte buiten de longen, waardoor er sprake is van pleurale effusie.

Bepaalde soorten kanker kunnen pleurale effusies veroorzaken, longkanker bij mannen en borstkanker bij vrouwen die het meest voorkomen.

Andere oorzaken van pleurale effusies zijn onder andere:

• congestief hartfalen (de meest voorkomende oorzaak in het algemeen)
• cirrose of een slechte leverfunctie
• longembolie, die wordt veroorzaakt door een bloedstolsel en een blokkering is in de longslagaders
• complicaties van openhartoperaties
• longontsteking
• ernstige nierziekte
• auto-immuunziekten, zoals lupus en reumatoïde artritis

Soorten pleurale effusies

Er zijn verschillende soorten pleurale effusies, elk met verschillende oorzaken en behandelingsopties. De eerste classificatie van pleurale effusies is ofwel transsudatief ofwel exudatief.

Transcendente pleurale effusies

Dit type wordt veroorzaakt door vloeistoflekkage in de pleuraholte als gevolg van ofwel een laag aantal bloedeiwitten of een verhoogde druk in de bloedvaten. De meest voorkomende oorzaak is congestief hartfalen.

Exudatieve effusies

Dit type wordt veroorzaakt door:

• geblokkeerde lymfe- of bloedvaten
• ontsteking
• tumoren
• longbeschadiging

Veel voorkomende aandoeningen die zouden kunnen resulteren in dit type pleurale infusie omvatten longembolie, longontsteking en schimmelinfecties.

Gecompliceerde en ongecompliceerde pleurale effusies

Er zijn ook gecompliceerde en ongecompliceerde pleurale effusies. Ongecompliceerde pleurale effusies bevatten vloeistof zonder tekenen van infectie of ontsteking. Ze veroorzaken veel minder permanente longproblemen.

Gecompliceerde pleurale effusies bevatten echter vloeistof met een significante infectie of ontsteking. Ze vereisen een snelle behandeling die vaak thoraxdrainage omvat.

Symptomen en tekenen van pleurale effusie

Sommige mensen vertonen geen symptomen van pleurale effusie. Deze mensen komen er meestal achter dat ze de aandoening hebben via röntgenfoto's op de borst of lichamelijk onderzoek om een ​​andere reden.

Veel voorkomende symptomen van pleurale effusie zijn:

• pijn op de borst
• droge hoest
• koorts
• moeite met ademhalen tijdens het liggen
• kortademigheid
• moeite met diep ademhalen
• aanhoudende hikken
• moeite met fysieke activiteit

Raadpleeg uw arts onmiddellijk als u symptomen van pleurale effusie heeft.

Diagnose van pleurale effusie

Uw arts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren en naar uw longen luisteren met een stethoscoop. Ze kunnen ook een thoraxfoto bestellen om de pleurale effusie te helpen diagnosticeren. Andere mogelijke tests zijn onder meer:

• CT-scan
• borst echografie
• pleurale vloeistof analyse
• bronchoscopie
• pleurale biopsie

In een pleuravochtanalyse zal uw arts vloeistof uit het pleurale membraangebied verwijderen door een naald in de borstholte te steken en de vloeistof in een injectiespuit af te zuigen. De procedure wordt een thoracentese genoemd. Dit werkt ook als een gebruikelijke procedure om overtollig vocht uit de borstholte af te tappen. De vloeistof zal dan worden getest om de oorzaak te bepalen.

Uw arts kan er ook voor kiezen om een ​​pleurale biopsie uit te voeren, waarbij een stukje weefsel van de pleura wordt genomen. Dit kan gedaan worden door een kleine naald van buiten de borstwand in de borstholte te steken.

Als ze ontdekken dat je een pleura hebt, maar ze kunnen niet bepalen welk type, kan je arts een thoracoscopie plannen. Dit is een chirurgische procedure waarbij de arts de binnenkant van de borstholte kan zien met behulp van een glasvezelcamera.

Voor deze procedure maakt uw arts een paar kleine incisies op de borst, terwijl u onder algemene anesthesie bent. Daarna zullen ze de camera door een incisie heen steken en het chirurgische gereedschap door de andere heen om een ​​kleine hoeveelheid vloeistof of weefsel voor analyse te extraheren.

Behandeling van pleurale effusie

De onderliggende oorzaak van de aandoening en de ernst van de effusie zullen de behandeling bepalen.

Vloeistof aftappen

In het algemeen omvat de behandeling het afvoeren van de vloeistof uit de borstholte, hetzij met een naald of een buisje ingebracht in de borst.

U ontvangt een plaatselijke verdoving voorafgaand aan deze procedure, die de behandeling comfortabeler zal maken. U kunt wat pijn of ongemak voelen op de plaats van de incisie nadat de verdoving is verdwenen. De meeste artsen zullen medicijnen voorschrijven om de pijn te verlichten.

U kunt deze behandeling meer dan eens nodig hebben als de vloeistof weer opbouwt.

Andere behandelingen kunnen noodzakelijk zijn om de vochtophoping te beheersen als kanker de oorzaak is van de pleurale effusie.

pleurodesis

Pleurodese is een behandeling die zorgt voor een milde ontsteking tussen de long en de borstholte. Nadat de overtollige vloeistof uit de borstholte is getrokken, injecteert een arts een medicijn in het gebied. Het medicijn is vaak een talkmengsel. Dit medicijn zorgt ervoor dat de twee lagen van het borstvlies aan elkaar blijven kleven, wat de toekomstige opeenhoping van vocht ertussen voorkomt.

Chirurgie

In meer ernstige gevallen plaatst een arts chirurgisch een shunt of een kleine slang in de borstholte. Dit helpt de vloeistof van de borst in de buik omleiden, waar het gemakkelijker door het lichaam kan worden verwijderd. Dit kan een optie zijn voor diegenen die niet reageren op andere behandelingen. Pleurectomie, waarbij een deel van de pleurale voering operatief wordt verwijderd, kan in sommige gevallen ook een optie zijn.

Risico's van pleurale effusiebehandeling

Behandeling voor sommige gevallen van pleurale effusie kan worden behandeld met medicatie en andere ondersteunende zorg. De meeste mensen herstellen binnen een paar dagen of weken. Kleine complicaties van meer invasieve behandelingen kunnen lichte pijn en ongemak zijn, die vaak met de tijd verdwijnen. Sommige gevallen van pleurale effusie kunnen ernstiger complicaties hebben, afhankelijk van de ernst van de aandoening, oorzaak en gebruikte behandeling.

Ernstige complicaties kunnen zijn:

• longoedeem of vocht in de longen, wat kan resulteren uit te snel afvloeiend vocht tijdens thoracentese
• gedeeltelijke ingestorte longen
• infectie of bloeding

Deze complicaties, hoewel ernstig, zijn zeer zeldzaam. Uw arts zal u helpen de meest effectieve behandelingsoptie te bepalen en de voordelen en risico's van elke procedure bespreken.

Pleurale effusies en kanker

Pleurale effusies kunnen het gevolg zijn van kankercellen die zich verspreiden naar het borstvlies. Ze kunnen ook het gevolg zijn van kankercellen die de stroming van normaal vocht in het borstvlies blokkeren. Er kan zich ook vocht opbouwen als gevolg van bepaalde kankerbehandelingen, zoals bestralingstherapie of chemotherapie.

Bepaalde kankers hebben meer kans op pleurale effusies dan andere, waaronder:

• longkanker
• borstkanker
• eierstokkanker
• leukemie
• melanoma
• baarmoederhalskanker
• baarmoederkanker

Tekenen en symptomen omvatten vaak:

• kortademigheid
• hoesten
• pijn op de borst
• gewichtsverlies

Pleurodese wordt vaak gebruikt als een behandeling voor de kwaadaardige pleurale effusies veroorzaakt door kanker. Uw arts kan antibiotica voorschrijven als u een infectie heeft of kan hebben. Steroïden of andere ontstekingsremmende medicijnen kunnen pijn en ontsteking verminderen.

Naast het behandelen van de pleurale effusie, zal uw arts de kanker behandelen die het veroorzaakte. Pleurale effusies zijn meestal het gevolg van gemetastaseerde kanker.

Mensen die een behandeling voor kanker ondergaan, kunnen ook een aangetast immuunsysteem hebben, waardoor ze vatbaarder worden voor infecties of andere complicaties.

Wat zijn de vooruitzichten voor een pleurale uitstraling?

Pleurale effusies kunnen ernstig en levensbedreigend zijn. De meeste vereisen een ziekenhuisbehandeling en sommige vereisen een operatie. De tijd die het kost om te herstellen van pleurale effusies hangt af van de oorzaak, de grootte en de ernst van de effusie, evenals van uw algehele gezondheid.

Je begint je herstel in het ziekenhuis, waar je de nodige medicijnen en zorg krijgt om je te helpen herstellen. Veel mensen melden zich moe en zwak in de eerste week nadat ze uit het ziekenhuis zijn ontslagen. Gemiddeld zult u zien dat uw incisieplaatsen na een operatie binnen twee tot vier weken genezen. U hebt voortdurende zorg en follow-up nodig als u eenmaal thuis bent.