Gezichtsblindheid (Prosopagnosia)

Wat is gezichtblindheid?

Gezichtsblindheid, of prosopagnosia, is een hersenaandoening. Het wordt gekenmerkt door het onvermogen om gezichten te herkennen of te onderscheiden.

Mensen met gezichtsblindheid kunnen moeite hebben om verschillen in gezichten van vreemden op te merken. Anderen kunnen zelfs moeite hebben om bekende gezichten te herkennen. Naar schatting treft ongeveer 2 procent van de algemene bevolking dit.

Wat zijn de symptomen van gezichtsblindheid?

Het meest voorkomende symptoom van gezichtsblindheid is een onvermogen om gezichten te herkennen of te onderscheiden. Dit kan het vormen van relaties moeilijker maken, zowel in een persoonlijke als professionele setting. Het kan voor mensen met gezichtsblindheid buitengewoon moeilijk zijn om iemand te identificeren die in een andere omgeving of context verschijnt dan degene die ze gewend zijn.

Mensen met een kleine prosopagnosie kunnen moeite hebben om gezichten van vreemden of mensen die ze niet goed kennen, te onderscheiden of te identificeren. Mensen met matige tot ernstige blindheid kunnen moeite hebben om gezichten te herkennen van mensen die ze regelmatig zien, inclusief familieleden en goede vrienden. In zeer ernstige gezichten herkennen mensen met gezichtsblindheid mogelijk hun eigen gezichten niet. Dit kan sociale angst of depressie veroorzaken.

Als je prosopagnosia hebt, zul je af en toe een paar gezichten vergeten; het zal een consistent en terugkerend probleem zijn dat niet weggaat.

Als uw kind gezichtblindheid heeft, kunnen zij:

• wacht tot je zwaait voordat ze komen wanneer je ze van school of een evenement oppikt
• benader vreemden denkend dat zij jou zijn, of iemand die ze kennen, wanneer ze geacht worden naar een specifieke persoon te gaan
• geen bekende mensen herkennen, zoals buren, naaste familieleden of familie vrienden, vooral als ze ze uit de context zien
• kleverig worden of teruggetrokken in openbare plaatsen
• moeite hebben met het volgen van plotten van personages in films of tv-programma's
• moeite hebben om vrienden te maken
• lijken teruggetrokken op school, maar zelfverzekerd thuis

Veel van deze symptomen kunnen worden toegeschreven aan andere dingen, waaronder verlegenheid. Praat met de kinderarts van uw kind als u zich zorgen maakt.

Wat veroorzaakt blindheid van het gezicht?

Men vermoedt dat prosopagnosie veroorzaakt wordt door abnormaliteiten, beschadiging of beschadiging van een vouw in de hersenen, de juiste fusiforme gyrus. Dit gebied in de hersenen speelt een belangrijke rol bij het coördineren van de neurale systemen die het gezichtsgeheugen en de waarneming beïnvloeden.

Prosopagnosie kan worden veroorzaakt door een beroerte, letsel aan de hersenen of sommige neurodegeneratieve ziekten.

In sommige gevallen worden mensen geboren met gezichtsblindheid als een aangeboren stoornis. In deze gevallen lijkt er een genetische link te zijn, omdat deze in gezinnen werkt.

Gezichtsblindheid is niet altijd een standaardsymptoom van autisme, maar het lijkt vaker voor te komen bij mensen met autisme dan bij de algemene bevolking. Er wordt getheoretiseerd dat gezichtsblindheid een onderdeel kan zijn van wat soms de sociale ontwikkeling van mensen met autisme schaadt.

Het is belangrijk om op te merken dat gezichtblindheid niet wordt veroorzaakt door een verminderd gezichtsvermogen, leerstoornissen of geheugenverlies. Het is een specifiek probleem met het herkennen van gezichten, in tegenstelling tot een geheugenprobleem van het niet herinneren van de persoon.

Hoe wordt blindheid geconstateerd?

Als u problemen heeft met het herkennen van gezichten, zal uw huisarts u doorverwijzen naar een neuroloog.

De neuroloog heeft mogelijk een beoordeling laten uitvoeren die uw vermogen om gelaatstrekken te herkennen evalueert. De beoordeling kan uw vermogen om:

• herkent gezichten die je nog nooit hebt gezien, of gezichten van je familie
• let op verschillen of gelijkenissen van gelaatstrekken in gezichtsreeksen die aan u worden getoond
• detecteer emotionele signalen van een reeks gezichten
• beoordelen van informatie zoals leeftijd of geslacht uit een reeks gezichten

De Benton Facial Recognition Test (BFRT) en Warrington Recognition Memory of Faces (RMF) zijn twee tests die artsen kunnen gebruiken om mogelijke gezichtblindheid te evalueren. De scores die u op deze tests krijgt, zijn echter mogelijk niet helemaal betrouwbaar om blindheid te diagnosticeren. Een studie vond dat onregelmatige scores niet echt overeenkwamen met gezichtblindheid. De mening van een arts is veel waardevoller.

Er zijn ook tal van tests die beweren blindblindheid online te kunnen diagnosticeren. Veel van deze zijn niet juist of geldig, en u kunt beter uw arts raadplegen als u zich zorgen maakt.

Hoe wordt gezichtsblindheid behandeld?

Er is geen remedie voor gezichtblindheid. De behandeling richt zich op het helpen van mensen met de aandoening om coping-mechanismen te vinden om individuen beter te identificeren.

Je zou bijvoorbeeld kunnen leren focussen op andere visuele of verbale aanwijzingen om een ​​persoon te identificeren. Dit kan het volgende inhouden: het noteren van hun blonde krullen, hun kortere dan gemiddelde lengte of hun stem. Je kunt ook bepaalde manieren opmerken, zoals hoe snel ze lopen.

Veel onderzoekers werken aan het begrijpen van specifieke oorzaken van de aandoening en zijn op zoek naar behandeling.

Omgaan met gezichtsblindheid

Gezichtsblindheid kan van invloed zijn op iemands vermogen om persoonlijke en professionele relaties aan te gaan. Dit kan leiden tot sociale angst of depressie. Leren hoe mensen te identificeren op een manier die niet afhankelijk is van het feit dat ze hun gezicht volledig kunnen herkennen, kan helpen.

Als u sociale angst of depressie ervaart vanwege gezichtsblindheid, raadpleeg dan een therapeut. Ze kunnen u helpen bij het ontwikkelen van andere technieken om:

• beter contact maken met mensen
• sterkere interpersoonlijke relaties opbouwen
• beheer uw sociale angst- of depressiesymptomen

Het National Institute of Neurologic Disorders and Stroke en Bournemouth University onderzoeken prosopagnosia. Ze hebben ook middelen en informatie beschikbaar voor mensen met de aandoening.