Erythemaeliminare centrifugum (EAC) is een zeldzame huiduitslag.
De uitslag heeft kleine rode bultjes die zich vanuit een centraal gebied verspreiden. De hobbels vormen vaak een ringachtig patroon, maar kunnen zich verspreiden in onregelmatige vormen. Het middengebied kan oplichten. Je hebt misschien meer dan één gebied van uitslag.
EAC verschijnt meestal op de dijen of benen. Maar het kan elders verschijnen, inclusief op het gezicht, de romp en de armen.
De uitslag kan verschijnen zonder bekende reden en vanzelf verdwijnen, of het kan een teken zijn van een onderliggend probleem. Het kan tegelijkertijd voorkomen dat u een allergische reactie heeft op voedsel of medicijnen, of na een spin of tekenbeet.
EAC kan ook een teken zijn van een infectieziekte. In ongeveer 13 procent van de gevallen is er een onderliggende ziekte of infectie. In zeldzame gevallen kan het een teken van kanker zijn.
De gemiddelde beginleeftijd is 49 jaar, maar EAC-uitslag kan op elk moment van het leven optreden, vanaf de start van de baby.
Andere namen voor de EAC uitslag zijn:
De naam EAC komt van de Latijnse woorden voor rode uitslag (erythema), ringachtig (annulare) en spreiding vanuit het midden (centrifugum).
De EAC-uitslag begint meestal als een kleine roze of rode vlek die geleidelijk groter wordt.
Bij sommige mensen kan de huiduitslag jeuken of steken, maar vaak zijn er geen symptomen.
Naarmate de uitslag zich naar buiten toe verspreidt, kan deze de vorm aannemen van ringen, zoals een schot in de roos. Maar het kan ook verschijnen als een uniforme cirkel van roodheid, of een onregelmatige vorm. De randen van de ringen zijn meestal verhoogd en kunnen licht schilferig zijn.
Elke uitslag plek kan variëren van een kwart inch tot meer dan drie centimeter.
De exacte oorzaak van EAC-uitslag is niet bekend. Het kan een teken zijn van een overgevoeligheidsreactie of een onderliggende ziekte. Uitslagtriggers omvatten:
Uw arts zal bepalen of uw uitslag EAC is door een visueel en lichamelijk onderzoek, gecombineerd met een medische geschiedenis.
Uw arts kan een schilferende huid verwijderen om een schimmelinfectie uit te sluiten. EAC komt vaak voor bij mensen met schimmelinfecties op de nagels (tinea unguium), voeten (tinea pedis) en kruis (tinea cruris).
Mogelijk hebt u andere diagnostische tests om andere mogelijkheden uit te sluiten en om uit te zoeken of de uitslag het gevolg is van een onderliggende ziekte. Deze kunnen basisbloedwerk en mogelijk een röntgenfoto van de thorax omvatten.
Een beoordeling van de medicijnen die u gebruikt, kan helpen bepalen of u mogelijk een allergische geneesmiddelenreactie krijgt. Geneesmiddelen die de uitslag van de EAC kunnen veroorzaken, zijn onder andere:
Als u andere symptomen heeft, zoals vermoeidheid, kan uw arts u doorverwijzen naar een Lyme-ziektespecialist. Houd er rekening mee dat de gebruikelijke ELISA (enzymgekoppelde immunosorbenttest) en Western blot-tests geen betrouwbare indicator zijn voor de afwezigheid van de ziekte van Lyme.
Als er geen onderliggende ziekte is, verdwijnt een EAC-uitslag gewoonlijk vanzelf. Dit kan enkele weken of maanden duren. Een nieuwe uitslag kan verschijnen nadat de eerdere uitschieter is.
Deze cyclus van opruimen en weer verschijnen kan maanden of jaren aanhouden. De gemiddelde duur is één jaar.
Er is geen bewezen behandeling. Uw arts kan een corticosteroïd (cortison) zalf of crème voorschrijven als u jeuk hebt.
Alternatieve behandelingen die in sommige gevallen succesvol zijn gebleken, zijn onder meer:
Als uw uitslag een gevolg is van een onderliggende aandoening, zoals een infectie, verdwijnt deze meestal zodra de infectie is genezen.
Thuismiddeltjes voor jeuk of ontsteking die voor enige opluchting kunnen zorgen, zijn onder andere:
De vooruitzichten voor EAC-uitslag zijn uitstekend. Meestal zal het vanzelf verdwijnen.
Als het een gevolg is van een onderliggende ziekte, zal de behandeling van die aandoening over het algemeen de uitslag doen verdwijnen.