Endophthalmitis, uitgesproken als "end-opf-THAL-mi-tis", is de term die wordt gebruikt om ernstige ontsteking in het oog te beschrijven. Ontsteking wordt veroorzaakt door een infectie. Het kan voorkomen bij bepaalde soorten oogchirurgie of als het oog is doorboord door een voorwerp buiten.
Endoftalmitis is zeer zeldzaam, maar als het voorkomt, is het een dringende medische noodsituatie.
Symptomen treden zeer snel na infectie op. Ze zullen meestal binnen een of twee dagen optreden, of soms tot zes dagen na een operatie of een trauma aan het oog. Symptomen zijn onder meer:
Symptomen kunnen ook later optreden, zoals zes weken na de operatie. Deze symptomen zijn meestal milder en omvatten:
Als u een van deze symptomen opmerkt, dient u onmiddellijk een arts te raadplegen. Hoe eerder endophthalmitis wordt behandeld, hoe kleiner de kans dat dit blijvende en ernstige problemen met het gezichtsvermogen veroorzaakt.
Er zijn twee hoofdtypen van endophthalmitis. Een daarvan is exogene endoftalmitis, wat betekent dat een infectie via een externe bron in het oog terechtkomt. De tweede is endogene endophthalmitis, wat betekent dat de infectie zich verspreidt naar het oog vanuit een ander deel van het lichaam.
Exogene endophthalmitis is de meest voorkomende vorm. Het kan optreden als gevolg van een snee in het oog tijdens een operatie of door het doorboren van het oog door een vreemd lichaam. Dergelijke inkepingen of openingen maken het waarschijnlijker dat de infectie zich binnen de oogbol verplaatst.
Exogene endoftalmitis wordt vaker gezien bij specifieke oogoperaties. Een daarvan is een cataractoperatie. Dit is niet noodzakelijk het gevolg van de chirurgische ingreep zelf. Cataractchirurgie is de meest voorkomende oogoperatie die wordt uitgevoerd, dus er zijn meer mogelijkheden voor deze operatie om te leiden tot endoftalmitis.
Andere operaties die vaker bij dit type infectie optreden, zijn die operaties die binnen de oogbal zelf worden uitgevoerd. Dit wordt intra-oculaire chirurgie genoemd.
Risicofactoren voor exogene endophthalmitis zijn extra vochtverlies achter het oog, slechte wondgenezing en een langere operatietijd.
Na een prikkelend oogtrauma omvatten risicofactoren voor endoftalmitis:
Mensen die bepaalde soorten chirurgie voor glaucoom hebben gehad, zoals glaucoomfilters, lopen een levenslang risico op het ontwikkelen van endoftalmitis.
Uw arts, meestal een oogarts (een arts die gespecialiseerd is in de gezondheid van het oog), zal waarschijnlijk verschillende dingen doen om erachter te komen of de symptomen van endoftalmitis zijn. Ze zullen naar je oog kijken en je visie testen. Ze kunnen een echografie bestellen om te zien of er vreemde voorwerpen in de oogbol zitten.
Als een infectie wordt vermoed, kan uw arts een test uitvoeren die een glasvocht wordt genoemd. Dit houdt in het gebruik van een kleine naald om wat vocht uit je oogbal te halen. De vloeistof wordt vervolgens getest, zodat uw arts kan vertellen wat de beste manier is om de infectie te behandelen.
Behandeling van endoftalmitis is gedeeltelijk afhankelijk van de oorzaak van de aandoening.
Het is heel belangrijk om zo snel mogelijk een antibioticum in de ogen te krijgen. Normaal gesproken worden antibiotica met een kleine naald recht in het oog geplaatst. In sommige gevallen kan een corticosteroïde worden toegevoegd om zwelling te verminderen. Alleen in zeer zeldzame en ernstigere gevallen worden algemene antibiotica gegeven.
Als er een vreemd voorwerp in het oog zit, is het net zo belangrijk om het voorwerp zo snel mogelijk te verwijderen. Probeer nooit zelf een voorwerp uit uw oog te verwijderen. Ga in plaats daarvan onmiddellijk naar een arts.
De symptomen beginnen vaak binnen enkele dagen na het begin van de behandeling te verbeteren. Oogpijn en gezwollen oogleden hebben de neiging om te verbeteren voordat het zicht beter wordt.
Complicaties van behandeling met endophthalmitis kunnen worden verminderd door het advies van uw arts voor oogzorg te volgen. Zorg er in het bijzonder voor dat u weet hoe en wanneer u voorgeschreven oogdruppels of antibiotische oogzalf moet aanbrengen. Als er een oogpleister is voorgeschreven, moet u ook weten hoe en waar u de pleister moet plaatsen. Mogelijk hebt u tape nodig om de patch op zijn plaats te houden.
Zorg ervoor dat u alle vervolgafspraken nakomt met uw arts.
Gebruik een beschermende bril als u iets doet dat een voorwerp in uw oog kan laten vliegen, zoals zagen van hout of tijdens contactsporten. Beschermende brillen kunnen omvatten:
Als u een oogoperatie heeft, volg dan de postoperatieve instructies van uw arts. Dat kan helpen om het risico op infecties te verminderen.
Endoftalmitis is een complexe aandoening met mogelijk een ernstig gevolg voor uw gezichtsvermogen. Een afnemend zicht en mogelijk het verlies van een oog kan voorkomen. De waarschijnlijkheid van deze gebeurtenissen wordt sterk verminderd als de aandoening meteen wordt behandeld. Het is een medisch noodgeval dat onmiddellijke en passende medische aandacht vereist. Als het goed en meteen wordt behandeld, worden de vooruitzichten voor endophthalmitis gewoonlijk als goed beschouwd.