Wat u moet weten over snijden

Overzicht

Knippen is wanneer een persoon zichzelf opzettelijk pijn doet door met een scherp voorwerp hun lichaam te krassen of te snijden. De redenen waarom iemand dit zou kunnen doen zijn ingewikkeld.

Mensen die zichzelf snijden, kunnen proberen om te gaan met frustratie, woede of emotionele onrust. Het kan een poging zijn om de druk te verlichten. Maar een dergelijke opluchting is van korte duur en kan worden gevolgd door gevoelens van schaamte of schuldgevoelens.

Er zijn mensen die een of twee keer knippen en het nooit meer doen. Voor anderen wordt het een gewoon, ongezond coping-mechanisme.

Knippen is een vorm van zelfverwonding die meestal niet wordt geassocieerd met zelfmoord. Maar het kan leiden tot ernstige, zelfs dodelijke verwondingen.

Lees verder om meer te weten te komen over de tekenen die iemand mogelijk doorbreekt en wat u kunt doen om te helpen.

Wat veroorzaakt een persoon om te snijden?

Er zijn geen gemakkelijke antwoorden waarom iemand naar snijden gaat, hoewel er enkele algemene oorzaken zijn. Een persoon die zichzelf schaadt, kan:

• moeite hebben met het begrijpen of uiten van emoties
• niet op een gezonde manier leren omgaan met trauma, druk of psychische pijn
• hebben onopgeloste gevoelens van afwijzing, eenzaamheid, zelfhaat, woede of verwarring
• wil je je levend voelen?

Mensen die zichzelf verwonden, kunnen wanhopig zijn om de spanning te doorbreken of zich te ontdoen van negatieve gevoelens. Het kan een poging zijn om de controle te hebben of om af te leiden van iets onaangenaams. Het kan zelfs een manier van zelfbestraffing zijn voor waargenomen tekortkomingen.

Het is zeker niet altijd het geval, maar zelfverwonding kan worden geassocieerd met andere aandoeningen zoals:

• bipolaire stoornis
• depressie
• drugs- of alcoholmisbruik
• bepaalde persoonlijkheidsstoornissen
• obsessief-compulsieve stoornissen

Na verloop van tijd kan het knipwerk lijken op een verslaving.

Welke factoren maken iemand eerder geneigd zichzelf te verwonden?

Enkele risicofactoren voor snijden zijn:

• Leeftijd. Mensen van alle leeftijden verwonden zichzelf, maar het komt vaker voor bij tieners en jonge volwassenen. Adolescentie is een tijd van het leven waarin emoties en conflicten, en hoe ermee om te gaan, verwarrend kunnen zijn.
• Seks. Zowel mannen als vrouwen sneden zichzelf, maar men gelooft dat meisjes dit vaker doen dan jongens.
• Trauma. Mensen die zichzelf schaden, zijn mogelijk misbruikt, verwaarloosd of opgegroeid in een instabiele omgeving.
• Identiteit. Tieners die knippen, kunnen vragen stellen over wie ze zijn of verward zijn over hun seksualiteit.
• Sociale kring. Mensen die vrienden hebben die zichzelf verwonden, kunnen geneigd zijn hetzelfde te doen. Collegiale druk kan een rol spelen, vooral tijdens de tienerjaren. Aan de andere kant kunnen sociaal isolement en eenzaamheid ook een factor zijn.
• Psychische aandoeningen. Zelfverwonding gaat soms samen met andere psychische problemen, zoals depressie, angststoornissen, eetstoornissen en posttraumatische stressstoornis (PTSS).
• Drugs- of alcoholmisbruik. Degenen die geneigd zijn zichzelf te snijden, zullen dit eerder doen als ze onder invloed zijn van alcohol of drugs.

Hoe kun je zien of iemand aan het snijden is?

Er zijn uitzonderingen, maar mensen die in het algemeen snijden, maken veel moeite om dat feit te verbergen. Mensen die zichzelf schade toebrengen, kunnen:

• vaak zichzelf bekritiseren
• heb problemen met relaties
• vraagtekens bij hun persoonlijke identiteit of seksualiteit
• leef met emotionele instabiliteit
• hebben een impulsieve aard
• hebben gevoelens van schuld, hopeloosheid of waardeloosheid

Schokkende gebeurtenissen kunnen de impuls opwekken om te snijden. Als iemand aan het snijden is, kunnen ze:

• hebben vaak verse snitten, met name op de armen en benen
• hebben littekens van vorige bezuinigingen
• houd scherpe voorwerpen zoals scheermesjes en messen bij de hand
• bedek hun huid zelfs als het warm weer is
• excuses maken voor snijwonden en littekens die gewoon niet kloppen

Een persoon die snijdt, kan zich ook bezighouden met ander zelfbeschadigend gedrag, zoals:

• krabben of plukken op wonden
• zichzelf branden met sigaretten, kaarsen, lucifers of aanstekers
• hun haar uittrekken

Wat moet je doen als je ontdekt dat je geliefde aan het snijden is?

Als je ontdekt dat een geliefde aan het snijden is, neem dan contact met ze op.

Kinderen en tieners: vriend van vriend

Als je merkt dat je vriend aan het snijden is, onthoud dan dat je niet verantwoordelijk bent voor hun gedrag of voor het oplossen ervan. Maar je zou kunnen helpen. Wat je vriend op dit moment nodig heeft is begrip, dus laat hem weten dat je er voor hem bent.

Het is belangrijk dat je zonder enig oordeel met ze praat. Stel voor dat ze met hun ouders praten over knippen. Als ze zich daar niet prettig bij voelen, stel ze dan voor om met een schoolbegeleider of een andere volwassene te praten die ze vertrouwen.

Als je erg bezorgd bent en niet weet wat je moet doen, vertel het dan aan je eigen ouders of een volwassene die je vertrouwt.

Ouder naar kind

Als je kind aan het snijden is, hebben ze compassie en begeleiding nodig. En ze moeten weten dat je van hen houdt, wat er ook gebeurt. Ze straffen of opzettelijk in verlegenheid brengen zal averechts werken.

Maak een afspraak om uw kinderarts of huisarts meteen te zien. Laat uw kind onderzoeken om er zeker van te zijn dat er geen ernstige wonden of infecties zijn. Vraag om een ​​verwijzing naar een gekwalificeerde professional in de geestelijke gezondheidszorg.

Je kunt zelf ook wat onderzoek doen om meer te leren over zelfverwonding, strategieën om het te overwinnen en hoe je terugval kunt voorkomen.

Zodra een therapeut een behandelplan opstelt, moet u uw kind ondersteunen om het te volgen. Overweeg om lid te worden van een steungroep voor ouders van mensen die zichzelf verwonden.

Volwassenen: vriend van vriend

Als u een vriend heeft die zichzelf verwondt, dring er dan bij hen op aan om naar hun arts of specialist in de geestelijke gezondheidszorg te gaan.

Ze hebben genoeg op hun bord, dus probeer niet op te stapelen met afkeuring of ultimatums. Houd niet in dat ze mensen die van hen houden pijn doen, omdat schuld niet werkt en vaak de zaak nog erger kan maken.

Ze zullen niet veranderen totdat ze er klaar voor zijn. Tot die tijd, blijf tijd met hen doorbrengen en vraag hoe het met hen gaat. Laat ze weten dat je klaar bent om te luisteren als ze willen praten en je hen zult ondersteunen bij hun herstel als ze hulp zoeken.

Wanneer moet u hulp inroepen?

Knippen is meestal geen poging tot zelfmoord, maar een verwonding kan snel levensgevaarlijk worden. Als iemand die je kent zwaar bloedt of lijkt te zijn in direct gevaar, bel dan 911.

Zelfmoordpreventie

• Als u denkt dat iemand direct risico loopt op zelfbeschadiging of een ander persoon pijn doet:
• ? Bel 911 of uw lokale alarmnummer.
• ? Blijf bij de persoon tot hulp arriveert.
• ? Verwijder alle geweren, messen, medicijnen of andere dingen die schade kunnen veroorzaken.
• ? Luister, maar oordeel, betuig, bedreig of schreeuw niet.
• Als jij of iemand die je kent overweegt om zelfmoord te plegen, vraag dan hulp bij een hotline voor crises of zelfmoordpreventie. Probeer de National Suicide Prevention Lifeline op 800-273-8255.

Welke complicaties kunnen ontstaan ​​door zelfverwonding?

Snijden kan negatieve emoties verergeren. Het kan ook leiden tot verslechtering van mentale en fysieke problemen, zoals:

• verhoogde gevoelens van schuld en schaamte
• verslaafd raken aan snijden
• infectie van de wonden
• permanente littekens
• ernstig letsel dat medische behandeling vereist
• per ongeluk dodelijk letsel
• verhoogd risico op zelfmoord

Welke behandelingen zijn beschikbaar voor mensen die zichzelf schaden?

Zelfbeschadiging kan schijnbaar zonder einde in een vicieuze cirkel veranderen, maar zo hoeft het niet. Hulp is beschikbaar. Zelfbeschadigend gedrag kan met succes worden behandeld.

De eerste stap is om met een arts te praten. Een evaluatie van de geestelijke gezondheid zal bepalen of er sprake is van bijdragende aandoeningen zoals depressie, angst of persoonlijkheidsstoornissen.

Er is geen medicamenteuze behandeling specifiek voor zelfbeschadigend gedrag. Maar als er een naast elkaar bestaande psychische stoornis is, kan medicatie aangewezen zijn. Het behandelplan zal dit alles in overweging nemen.

De belangrijkste behandeling is gesprekstherapie (psychotherapie). De doelen zijn als volgt:

• Identificeer triggers.
• Leer methoden om emoties te beheersen en stress te verdragen.
• Leer hoe u ongezond gedrag kunt vervangen door positieve.
• Werk aan relatievaardigheden.
• Ontwikkel probleemoplossende vaardigheden.
• Verhoog het zelfbeeld.
• Trakteer je op traumatische gebeurtenissen in je verleden.

Naast individuele therapie kan de arts groeps- of gezinstherapie aanbevelen. Voor degenen die zichzelf ernstig hebben verwond of zelfmoordgedachten hebben gehad, kan een ziekenhuisopname op korte termijn zinvol zijn.

Hier zijn enkele manieren waarop mensen hun eigen behandeling kunnen ondersteunen:

• Blijf bij het behandelplan.
• Vraag om hulp wanneer je het nodig hebt.
• Vermijd alcohol.
• Gebruik geen geneesmiddelen die niet zijn voorgeschreven door uw arts.
• Train elke dag om je stemming te verbeteren.
• Eet goed en beknibbelen niet op slaap.
• Houd contact met vrienden en familie.
• Maak tijd vrij voor sociale activiteiten en hobby's.

Coping en ondersteuning voor mensen die zichzelf verwonden

Als iemand die je kent aan het snijden is, is er hulp beschikbaar. Vraag uw huisarts, therapeut of plaatselijke ziekenhuis voor informatie over steungroepen in uw omgeving. Andere bronnen zijn:

• Nationale Alliantie voor Geestesziekten (NAMI). Deze nationale organisatie heeft een gratis telefonische hulplijn die beschikbaar is van maandag tot en met vrijdag van 10.00 tot 18.00 uur. ET: 800-950-NAMI. Je kunt NAMI ook bereiken via e-mail op [email protected] of sms? NAMI? tot 741741.
• VEILIG. Alternatieven (Self-Abuse Finally Ends): hier vindt u educatieve bronnen en een verwijzingsdienst voor therapeuten per staat.
• Zelfverwonding Outreach en ondersteuning: lees persoonlijke verhalen en leer omgaan met de drang tot zelfbeschadiging.