Je sleutelbeen (clavicula) is het bot dat het borstbeen (sternum) met de schouder verbindt. Het sleutelbeen is een vrij stevig, enigszins S-vormig bot.
Kraakbeen verbindt het sleutelbeen met een deel van het schouderbot (scapula) genaamd het acromion. Dat verband wordt het acromioclaviculaire gewricht genoemd. Het andere uiteinde van het sleutelbeen is verbonden met het borstbeen van het sternoclaviculaire gewricht. Bekijk een BodyMap voor meer informatie over de anatomie van het sleutelbeen.
Collarbone-pijn kan worden veroorzaakt door een fractuur, artritis, een botontsteking of een andere aandoening die verband houdt met de positie van uw sleutelbeen.
Als je plotselinge sleutelbeenpijn hebt als gevolg van een ongeluk, sportblessure of ander trauma, ga dan naar een eerste hulp. Als je merkt dat de pijn slechter wordt in een van je sleutelbeenderen, maak dan een afspraak om naar je dokter te gaan.
Vanwege zijn positie in het lichaam is het sleutelbeen vatbaar voor breuk als er een ernstige kracht tegen de schouder is. Het is een van de meest verbroken botten in het menselijk lichaam. Als je hard op één schouder valt of als je met grote kracht op je uitgestrekte arm valt, loop je het risico van een sleutelbeenbreuk.
Andere veel voorkomende oorzaken van een gebroken sleutelbeen zijn:
Het meest voor de hand liggende symptoom van een sleutelbeenbreuk is een plotselinge, hevige pijn op de plaats van de pauze. Meestal verergert de pijn als je je schouder beweegt. U kunt ook een knarsgeluid of gevoel bij elke schouderbeweging horen of voelen.
Andere veel voorkomende symptomen van een gebroken sleutelbeen zijn:
Pasgeborenen met een gebroken sleutelbeen mogen de gewonde arm een paar dagen na de geboorte niet bewegen.
Om een sleutelbeenbreuk te diagnosticeren, zal uw arts de verwonding zorgvuldig onderzoeken op blauwe plekken, zwelling en andere tekenen van een pauze. Een röntgenfoto van het sleutelbeen kan de exacte locatie en de omvang van de pauze aangeven, evenals de vraag of de gewrichten betrokken waren.
Voor een kleine onderbreking bestaat de behandeling voornamelijk uit het gedurende een aantal weken geïmmobiliseerd houden van de arm. Waarschijnlijk draag je in eerste instantie een slinger. U kunt ook een schouderbrace dragen die beide schouders iets naar achteren trekt om te zorgen dat het bot in de juiste positie geneest.
Voor een ernstige onderbreking kan een operatie nodig zijn om het sleutelbeen te resetten. U hebt mogelijk pennen of schroeven nodig om te zorgen dat de gebroken delen van het bot op de juiste manier samen genezen.
Er zijn andere oorzaken van sleutelbeenpijn die geen verband houden met fracturen. Waaronder:
Slijtage van het acromioclaviculaire gewricht of het sternoclaviculaire gewricht kan artrose veroorzaken in een of beide gewrichten. Artritis kan het gevolg zijn van een oude verwonding of gewoon van dagelijks gebruik gedurende een periode van vele jaren.
Symptomen van artrose zijn pijn en stijfheid in het aangetaste gewricht. Symptomen ontwikkelen zich meestal langzaam en worden in de loop van de tijd steeds erger. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), zoals ibuprofen (Advil) of naproxen (Aleve), kunnen helpen bij het verminderen van pijn en ontsteking geassocieerd met artrose.
Injecties met corticosteroïden kunnen ook helpen om ontstekingen en pijn over een langere periode te verlichten. Misschien wilt u activiteiten vermijden die pijn en stijfheid veroorzaken. Uw arts kan in zeldzame gevallen een operatie aanbevelen om het gewricht te herstellen.
Je thoraxuitgang is een ruimte tussen je sleutelbeen en je hoogste rib. De ruimte is gevuld met bloedvaten, zenuwen en spieren. Zwakke schouderspieren kunnen ervoor zorgen dat het sleutelbeen naar beneden glijdt, waardoor druk op de zenuwen en bloedvaten in de thoracale uitlaat ontstaat. Kraagbeenpijn kan het gevolg zijn, ook al is het bot zelf niet gewond.
Oorzaken van het thoracale uitlaatsyndroom zijn:
Symptomen van het thoracale uitlaatsyndroom variëren, afhankelijk van welke zenuwen of bloedvaten worden beïnvloed door het verplaatste sleutelbeen. Sommige symptomen omvatten:
Tijdens een lichamelijk onderzoek kan uw arts u vragen uw armen, nek of schouders te bewegen om te controleren op pijn of beperkingen van uw bewegingsbereik. Imaging-tests, waaronder röntgenfoto's, echo's en MRI-scans, helpen uw arts om te zien welke zenuwen of bloedvaten worden samengedrukt door uw sleutelbeen.
De eerste behandelingslijn voor het thoracic outlet-syndroom is fysiotherapie. Je leert oefeningen om de kracht en flexibiliteit van je schouderspieren te verbeteren en om je houding te verbeteren. Dit zou de uitlaat moeten openen en druk op de bloedvaten en zenuwen die ermee te maken hebben verminderen.
In meer ernstige gevallen kan een operatie worden uitgevoerd om een deel van de rib te verwijderen en de thoraxuitgang te verwijden. Een operatie om gewonde bloedvaten te herstellen is ook mogelijk.
Je schouder kan gewond raken zonder dat er botten kapot gaan. Eén letsel dat aanzienlijke sleutelbeenpijn kan veroorzaken, is een scheiding van het acromioclaviculaire (AC) gewricht.Een AC gezamenlijke scheiding betekent dat de ligamenten die het gewricht stabiliseren en helpen om de botten op hun plaats te houden, worden gescheurd.
AC gewrichtsblessures worden meestal veroorzaakt door een val of directe klap op de schouder. Een milde scheiding kan enige pijn veroorzaken, terwijl een meer ernstige ligamentaire scheur het sleutelbeen uit de lijn kan brengen. Naast pijn en gevoeligheid rond het sleutelbeen kan zich een uitstulping boven de schouder ontwikkelen.
Behandelingsopties zijn onder meer:
Slapen op je zij en ongewone druk uitoefenen op een sleutelbeen kan ook leiden tot sleutelbeenpijn. Dit ongemak zal meestal verdwijnen. Je kunt het misschien ook helemaal vermijden als je de gewoonte hebt om op je rug of je andere kant te slapen.
Collarbone-pijn heeft enkele potentieel ernstige oorzaken die niet gerelateerd zijn aan fracturen of veranderingen in de positie van uw sleutelbeen of schoudergewricht.
Osteomyelitis is een botinfectie die pijn en andere symptomen veroorzaakt. Mogelijke oorzaken zijn:
Symptomen van osteomyelitis in het sleutelbeen zijn sleutelbeenpijn en gevoeligheid in het gebied rond het sleutelbeen. Andere tekens kunnen zijn:
Het behandelen van osteomyelitis begint met een dosis antibiotica. In het begin kunt u antibiotica intraveneus krijgen in het ziekenhuis. Orale medicijnen kunnen volgen. Antibioticabehandeling kan enkele maanden duren. Alle pus of vloeistof op de plaats van de infectie moet ook worden gedraineerd. De aangedane schouder moet mogelijk enkele weken worden geïmmobiliseerd terwijl deze geneest.
Wanneer kanker pijn in het sleutelbeen veroorzaakt, kan het zijn omdat de kanker zich daadwerkelijk tot op het bot heeft verspreid of omdat nabijgelegen lymfeklieren betrokken zijn. Je hebt lymfeklieren door je hele lichaam. Wanneer kanker zich naar hen heeft verspreid, kunt u pijn en zwelling in de knopen boven het sleutelbeen, onder de arm, bij de lies en in de nek waarnemen.
Neuroblastoom is een type kanker dat de lymfeklieren kan beïnvloeden of in de botten kan bewegen. Het is ook een aandoening die jonge kinderen kan treffen. Naast pijn zijn de symptomen:
Kankers die groeien in een sleutelbeen, schouder of arm kunnen worden behandeld met bestralingstherapie of chirurgie, afhankelijk van de aard van de ziekte en hoe ver deze is gevorderd.
Milde sleutelbeenpijn die verband kan houden met een spierspanning of een lichte verwonding kan thuis worden behandeld met een aangepaste versie van de RICE-methode. Dit staat voor:
Winkel voor medische verbanden.
Pijn die langer dan een dag blijft hangen of steeds erger wordt, moet zo snel mogelijk een bezoek aan de arts vragen. Elke verwonding die een zichtbare verandering in uw sleutelbeenpositie of uw schouder veroorzaakt, moet worden behandeld als een medisch noodgeval. Als u medische hulp uitstelt, kunt u het genezingsproces moeilijker maken.
Healthline en onze partners kunnen een deel van de inkomsten ontvangen als u een aankoop doet via een link hierboven.