Chancroid is een bacteriële infectie die open zweren veroorzaakt op of rond de geslachtsorganen van mannen en vrouwen. Het is een soort seksueel overdraagbare aandoening (SOA), wat betekent dat het via seksueel contact wordt overgedragen. Het wordt zelden gezien in de Verenigde Staten. Het komt het vaakst voor in ontwikkelingslanden.
De bacterie Haemophilus ducreyi veroorzaakt deze infectie. Het valt weefsel in het genitale gebied aan en produceert een open zweer dat soms wordt aangeduid als een chorisklier of zweer.
De zweer kan bloeden of een besmettelijke vloeistof produceren die bacteriën kan verspreiden tijdens orale, anale of vaginale geslachtsgemeenschap. Chancroid kan zich ook verspreiden van huid-op-huidcontact met een geïnfecteerde persoon.
Als je seksueel actief bent, loop je mogelijk risico op chancroid. Als u naar een land reist of daar woont waar bepaalde middelen ontbreken, loopt u mogelijk meer risico dan mensen die op plaatsen leven met overvloedige bronnen. Deze bronnen omvatten:
Als u een heteroseksuele man of een minderheid bent, neemt het risico op chancroid toe. Andere risicofactoren voor chancroid zijn onder andere:
De symptomen kunnen variëren bij mannen en vrouwen, maar meestal beginnen ze vier tot zeven dagen na blootstelling.
Mannen kunnen een kleine, rode bult op hun geslachtsdelen waarnemen die binnen een dag of twee kan veranderen in een open zweer. De zweer kan zich vormen op elk gebied van de geslachtsdelen, inclusief de penis en het scrotum. De zweren zijn vaak pijnlijk.
Vrouwen kunnen vier of meer rode bobbels ontwikkelen op de schaamlippen, tussen de schaamlippen en de anus of op de dijen. De schaamlippen zijn de plooien van de huid die de vrouwelijke geslachtsorganen bedekken. Nadat de hobbels zweren of opengaan, kunnen vrouwen een brandend of pijnlijk gevoel ervaren tijdens het plassen of stoelgang.
De volgende symptomen kunnen voorkomen bij zowel mannen als vrouwen:
Het diagnosticeren van de aandoening kan inhouden dat er monsters worden genomen van de vloeistof die uit de zweer weglekt. Deze monsters worden ter analyse naar een laboratorium gestuurd. Het diagnosticeren van chancroid is momenteel niet mogelijk door bloedtesten. Uw arts kan ook de lymfeklieren in uw lies onderzoeken op zwelling en pijn.
Chancroid kan met succes worden behandeld met medicatie of een operatie.
Uw arts zal antibiotica voorschrijven om de bacteriën te doden die uw zweren veroorzaken. Antibiotica kunnen ook helpen om de kans op littekens te verkleinen naarmate de maagzweer geneest.
Uw arts kan een groot en pijnlijk abces in uw lymfeklieren met een naald of via een operatie afvoeren. Dit vermindert zwelling en pijn als de pijnlijke genezende, maar kan wat licht littekens veroorzaken op de site.
De aandoening is geneesbaar als het wordt behandeld. Chancroid-zweren kunnen genezen zonder merkbare littekens als alle medicijnen worden ingenomen zoals voorgeschreven door uw arts. Onbehandelde chancroid-condities kunnen permanente littekens op de geslachtsdelen van mannen veroorzaken en leiden tot ernstige complicaties en infecties bij vrouwen.
Als je de diagnose chancroid hebt, loop je ook risico op alle andere SOA's, dus je moet ook voor hen worden getest. Bovendien hebben mensen die HIV-positief zijn dat contract-chroïdroid de neiging heeft om langzamer te genezen.
U kunt voorkomen dat u deze ziekte krijgt door condooms te gebruiken tijdens seksueel contact.
Andere preventieve maatregelen omvatten: