Wat is het verschil tussen BPH en prostaatkanker?

Wat zijn BPH en prostaatkanker?

Zowel goedaardige prostaathyperplasie (BPH) als prostaatkanker beïnvloeden de prostaatklier. De prostaat is een walnootklier die onder de blaas van een man zit. Het maakt het vloeibare deel van sperma. De prostaat wikkelt zich rond de urethra. Dit is de buis die urine uit de blaas uit het lichaam transporteert.

Bij zowel BPH als prostaatkanker wordt de prostaatklier groter. BPH is goedaardig. Dit betekent dat het geen kanker is en zich niet kan verspreiden. Prostaatkanker kan zich uitbreiden naar andere delen van uw lichaam.

Zowel BPH als prostaatkanker komen vaak voor. Ongeveer 1 op de 7 mannen zal worden gediagnosticeerd met prostaatkanker, en 1 op de 2 mannen van 50 jaar zal BPH hebben.

Wat zijn de symptomen van BPH en prostaatkanker?

BPH en prostaatkanker hebben vergelijkbare symptomen, dus het is soms moeilijk om de twee condities apart te onderscheiden. Naarmate de prostaat om wat voor reden dan ook groeit, perst het de urinebuis. Deze druk voorkomt dat urine uit je urinebuis naar buiten komt en uit je lichaam. Prostaatkanker symptomen beginnen vaak niet totdat de kanker groot genoeg is geworden om druk op de urethra uit te oefenen.

Symptomen van zowel BPH als prostaatkanker zijn onder andere:

• een dringende behoefte om te plassen
• de neiging voelen om overdag en 's nachts vaak te plassen
• moeite om te gaan plassen of te moeten duwen om urine vrij te maken
• zwakke of dribbelende urinestroom
• urinestroom die stopt en start
• Het voelt alsof je blaas nooit helemaal leeg is

Als u prostaatkanker heeft, kunt u deze symptomen ook opmerken:

• pijnlijk of brandend plassen
• bloed in uw urine
• problemen met het krijgen van een erectie
• pijnlijke ejaculatie
• minder vocht als je ejaculeert
• bloed in je sperma

Wat veroorzaakt elke conditie?

De prostaat van een man groeit van nature als hij ouder wordt. Artsen weten de exacte reden voor deze groei niet. Veranderende hormoonniveaus zouden het kunnen activeren.

Alle kanker begint wanneer cellen zich ongecontroleerd beginnen te vermenigvuldigen. Kanker wordt veroorzaakt door veranderingen in DNA, het genetische materiaal dat de celgroei regelt. Je kunt DNA-veranderingen van je ouders erven. Of deze veranderingen kunnen zich tijdens je leven ontwikkelen.

Wat zijn de risicofactoren?

Je hebt meer kans BPH en prostaatkanker te krijgen naarmate je ouder wordt. Beide aandoeningen zijn zeldzaam bij mannen onder de 40 jaar.

Een paar andere factoren kunnen uw risico op BPH en prostaatkanker verhogen, waaronder:

• Jouw wedstrijd: BPH en prostaatkanker komen vaker voor bij Afro-Amerikaanse mannen dan bij Aziatisch-Amerikaanse mannen.
• Je familiegeschiedenis: Beide voorwaarden lopen in gezinnen. Je hebt meer kans op BPH of prostaatkanker als een mannelijk familielid het heeft. Als je vader of broer prostaatkanker had, is je risico om de ziekte te krijgen meer dan verdubbeld.
• Je gewicht: Zwaarlijvig zijn verhoogt het risico op BPH. Het is niet duidelijk hoe gewicht prostaatkanker beïnvloedt, maar onderzoek heeft een verband aangetoond tussen verhoogde BMI en incidentie van kanker, waaronder prostaatkanker.

Andere risico's voor BPH zijn onder andere:

• Uw andere gezondheidsvoorwaarden: Als u diabetes of een hartaandoening heeft, is de kans groter dat u BPH krijgt.
• Uw medicijnen: Bloeddrukverlagende geneesmiddelen die bètablokkers worden genoemd, kunnen uw BPH-risico beïnvloeden.

Andere risico's voor prostaatkanker zijn onder andere:

• Uw locatie: Mannen die in Noord-Amerika en West-Europa wonen lopen een hoger risico dan die in Azië, Afrika, Midden-Amerika en Zuid-Amerika. Je risico om te overlijden aan prostaatkanker is het hoogst als je in een noordelijk gebied woont, zoals Boston of Ohio. Dit kan te wijten zijn aan lage niveaus van vitamine D. Uw huid produceert deze vitamine wanneer deze wordt blootgesteld aan de zon.
• Blootstellingen aan het milieu: Brandweerlieden werken met chemicaliën die hun risico kunnen vergroten. Agent Orange, een onkruidverdelger die werd gebruikt tijdens de Vietnam-oorlog, is ook in verband gebracht met prostaatkanker.
• Je conditie: Oefening kan uw risico op prostaatkanker verminderen.
• Jouw diëet: Voedsel lijkt niet direct prostaatkanker te veroorzaken. Toch kan het eten van te weinig groenten leiden tot een meer agressieve vorm van de ziekte.

Hoe wordt elke aandoening gediagnosticeerd?

Je ziet een specialist genaamd uroloog om BPH of prostaatkanker te diagnosticeren. Artsen gebruiken veel van dezelfde tests om beide aandoeningen te diagnosticeren.

• Prostaat-specifieke antigeen (PSA) test: Deze bloedtest detecteert PSA, een eiwit dat uw prostaatklier maakt. Wanneer je prostaat groeit, produceert het meer van dit eiwit. Een hoog PSA-niveau kan uw arts alleen vertellen dat uw prostaat is gegroeid. Het kan niet met zekerheid zeggen dat je BPH of prostaatkanker hebt. U hebt meer tests nodig om de diagnose te bevestigen.
• Digitaal rectaal onderzoek (DRE): uw arts zal een gehandschoende, gesmeerde vinger in uw rectum steken. Deze test kan aantonen of uw prostaat vergroot of abnormaal gevormd is. U hebt meer tests nodig om te weten te komen of u BPH of prostaatkanker heeft.

Tests om BPH te diagnosticeren

Uw arts kan deze andere tests gebruiken om te bevestigen dat u BPH heeft:

• Een urinestroomtest meet de snelheid van uw urinestroom.
• Een restvolume-test na het ledigen meet hoeveel urine er nog in uw blaas achterblijft nadat u hebt geplast.

Tests om prostaatkanker te diagnosticeren

Deze tests kunnen een diagnose van prostaatkanker bevestigen:

• ultrageluid maakt gebruik van geluidsgolven om foto's van uw prostaat te maken.
• Een biopsie verwijdert een monster van prostaatweefsel en controleert het onder een microscoop op kanker.

Hoe worden BPH en prostaatkanker behandeld?

Welke behandelingen u krijgt voor BPH hangt af van de grootte van uw prostaat en hoe ernstig uw symptomen zijn.

Voor milde tot matige symptomen kan uw arts u een van deze geneesmiddelen voorschrijven:

• Alfablokkers ontspannen de spieren in uw blaas en prostaat om u te helpen gemakkelijker te plassen. Ze omvatten alfuzosine (Uroxatral), doxazosine (Cardura) en tamsulosine (Flomax).
• 5-alpha-reductaseremmers verkleinen uw prostaat. Ze omvatten dutasteride (Avodart) en finasteride (Proscar).

Artsen gebruiken een operatie om ernstige BPH-symptomen te behandelen:

• Transurethrale resectie van de prostaat verwijdert alleen het binnenste gedeelte van de prostaat.
• Transurethrale incisie van de prostaat maakt kleine snijwonden in de prostaat om urine er doorheen te laten gaan.
• Transurethrale naaldablatie gebruikt radiogolven om extra prostaatweefsel te verbranden.
• Lasertherapie gebruikt laserenergie om overtollig prostaatweefsel te verwijderen.
• Open prostatectomie wordt alleen gedaan als uw prostaat erg groot is. De chirurg maakt een snee in uw lagere buik en verwijdert prostaatweefsel door de opening.

Meer informatie: Wat u moet weten over prostaatoperaties "

Behandelingen voor prostaatkanker omvatten:

• Actieve bewaking of waakzaam wachten: Je wordt niet meteen behandeld. In plaats daarvan bekijkt uw arts uw symptomen of voert hij regelmatige DRE- en PSA-tests uit om de groei van kanker te controleren.
• Chirurgie: Een procedure die radicale prostatectomie wordt genoemd, verwijdert de prostaatklier en een deel van het weefsel eromheen.
• Bestralingstherapie: Straling gebruikt hoog energetische röntgenstralen om prostaatkanker te vernietigen. Je wordt blootgesteld aan straling van een machine buiten je lichaam. Of je kunt het krijgen door kleine radioactieve korrels of zaden die in je prostaat zijn geplaatst.
• cryotherapie: Deze behandeling maakt gebruik van intense verkoudheid om prostaatweefsel te vernietigen.
• Hormoontherapie: Je neemt medicijnen om de mannelijke hormonen te blokkeren die de groei van prostaatkanker voeden.

Wat zijn de vooruitzichten?

Behandelingen zouden BPH-symptomen moeten verbeteren. Misschien moet u hetzelfde geneesmiddel blijven gebruiken of een nieuwe behandeling ondergaan om te voorkomen dat uw symptomen terugkeren. Chirurgie en andere BPH-behandelingen kunnen bijwerkingen hebben, zoals problemen bij het krijgen van een erectie of urineren.

De vooruitzichten voor prostaatkanker zijn afhankelijk van het stadium van uw kanker, of het zich heeft verspreid en hoe ver. Bij behandeling is de vijfjaarsoverleving voor alle stadia van prostaatkanker bijna 100 procent in vergelijking met mannen zonder deze kanker. Dat betekent dat wanneer u andere factoren elimineert die geen verband houden met prostaatkanker, bijna 100 procent van de mannen die zijn gediagnosticeerd en behandeld voor prostaatkanker nog steeds vijf jaar na de behandeling leven.

Hoe vaak moet je worden gescreend?

Als u al gediagnosticeerd bent met BPH of prostaatkanker, raadpleeg dan uw arts voor regelmatige follow-ups. Hoewel routinematige screening niet wordt aanbevolen voor prostaatkanker, wilt u mogelijk worden gescreend met een DRE- of PSA-test op basis van uw leeftijd en risico's. Vraag uw arts of het de moeite waard is om gescreend te worden, en welke tests u moet hebben.