Vaak zijn bloedende tepels geen reden tot bezorgdheid. Ze zijn meestal het gevolg van een soort trauma of wrijving, zoals je tepel wrijven tegen een krassend beha of shirtmateriaal.
Bloed of anders, abnormale uitwerpselen van de tepel komen relatief vaak voor, ongeacht of u borstvoeding geeft. Ongeveer 5 procent van de vrouwen die op zoek zijn naar een behandeling voor symptomen die met de borst te maken hebben, gaat naar de dokter vanwege abnormale tepelontlading.
Blijf lezen om meer te leren over wat uw tepels kan doen bloeden, wat u kunt doen om verlichting te vinden en wanneer u naar uw arts moet gaan.
Voor moeders die voor het eerst moeder zijn, kan borstvoeding enige tijd kosten. In de eerste paar dagen kunnen uw tepels pijnlijk en gebarsten worden. Er kunnen bloedingen aan de tepel zijn of aan het gekleurde gedeelte rond de tepel (tepelhof).
Maar borstvoeding mag niet pijnlijk zijn of bloedingen veroorzaken. Als uw tepels tijdens de eerste paar dagen of weken van borstvoeding blijven bloeden, kan het zijn dat uw baby niet goed vastzit.
Andere tekenen van een slechte sluiting zijn:
Als u enkele maanden borstvoeding geeft en plotseling pijn krijgt, kan dit een teken van infectie zijn. Ongeveer 10 procent van de vrouwen die borstvoeding geven, krijgt op een gegeven moment een infectie.
Als je pijn hebt tijdens het geven van borstvoeding, probeer dan een vinger in de mond van je baby te leggen om het zegel te verbreken en verplaats je kind vervolgens opnieuw. Een diepere grendel zorgt ervoor dat de tepel diep in de mond is, waar het gehemelte van de baby zachter is.
Een baby die alleen aan de tepel vastzit, zal snel schade aanrichten, dus u wilt dat de baby volledig op de borst wordt vergrendeld, met de tepel midden in de mond van de baby.
Het kan ook nuttig zijn om met een lactatiespecialist te praten over effectieve vergrendelingstechnieken. In het ziekenhuis waar je bevalt, moet er een beschikbaar zijn.
Je kunt ook lid worden van de online peer support-groep van La Leche League om met andere moeders die borstvoeding geven over hun ervaringen te praten. Je baby, en je borsten, zullen je bedanken.
Bloeden kan ook het gevolg zijn van huidaandoeningen die uitdroging en barsten veroorzaken, zoals contactdermatitis of een droge huid.
Contactdermatitis treedt op wanneer uw huid in contact komt met een irriterende stof. Dit kan een nieuwe zeep, wasmiddel of een industriële reiniger op een nieuwe beha zijn.
Een droge huid is vaak het gevolg van blootstelling aan kou en hitte. Uw tepels kunnen bijvoorbeeld droog en gebarsten zijn door blootstelling aan heet water in de douche. Deze irritatie kan nog worden verergerd door nauwsluitende kleding.
Andere symptomen kunnen zijn:
Probeer vast te stellen wat je tepelirritatie veroorzaakt en vermijd het. In het algemeen hebben geurvrije producten de neiging om zachter te zijn voor de gevoelige huid. Warme douches zijn ook beter dan warm.
Wanneer de huid barst, is het belangrijk om infectie te voorkomen. Houd het gebied schoon met water en zeep en breng een antibiotische zalf aan, zoals Neosporin, totdat het geneest. Als de toestand aanhoudt, raadpleegt u uw arts voor receptcrèmes.
Een nieuwe tepelpiercing duurt twee tot vier maanden om te genezen, gedurende welke tijd het kan bloeden. Infecties, die zich zowel tijdens als na de genezing kunnen ontwikkelen, kunnen ook een verzameling pus (een abces) in de tepel of tepelhof veroorzaken.
Alles wat de huid breekt, kan bloedingen veroorzaken en tot infectie leiden. De meeste tepelpiercings worden gedaan onder steriele omstandigheden, maar een ander tepeltrauma kan bacteriën introduceren. Dit kan gebeuren tijdens stimulatie van ruwe tepels, vooral wanneer de huid wordt gebroken door beten, tepelklemmen of andere seksspeeltjes.
Symptomen van infectie zijn onder andere:
Houd het gebied rondom je piercing of wond zo schoon mogelijk. Was met zeep en warm water of een antiseptische was, zoals Bactine. Door meerdere keren per dag je piercing in een oplossing van warm water en zout te weken, kun je ook infecties behandelen en voorkomen.
Als u een abces krijgt of ernstige pijn ervaart, dient u onmiddellijk naar uw arts te gaan. Uw arts kan de wond afvoeren en een kuur met orale antibiotica voorschrijven.
Mastitis is een borstinfectie die pijn en roodheid veroorzaakt. Het komt het meest voor bij vrouwen die borstvoeding geven, maar het kan iedereen overkomen. Het gebeurt vaak binnen drie maanden na de bevalling.
Mastitis veroorzaakt meestal geen tepelbloeding. Het is vaak andersom; gebarsten, beschadigde, bloedende tepels bieden een toegangspunt voor bacteriën, wat kan leiden tot een mastitisinfectie.
Symptomen van mastitis zijn onder meer:
Als u vermoedt dat u mastitis heeft, raadpleeg dan uw arts. De meeste gevallen worden behandeld met 10 tot 14 dagen orale antibiotica. Je zou je binnen een paar dagen beter moeten voelen, maar het de volgende week of twee gemakkelijk aan doen.
De arts zal een antibioticaveiligheid voorschrijven voor borstvoeding en borstvoeding moet worden voortgezet. Letsel kan het probleem verergeren als u borstvoeding geeft.
Als zich een abces in de buurt van de tepel ontwikkelt, moet deze mogelijk worden leeggemaakt. Met toestemming van uw arts kunt u pijn en koorts behandelen met over-the-counter (OTC) pijnstillers die de zwelling helpen verminderen.Populaire opties zijn ibuprofen (Advil) en naproxen (Aleve).
Intraductale papilloma's zijn een van de meest voorkomende oorzaken van een bloedende tepel, vooral als er bloed uit de tepel stroomt, vergelijkbaar met melk. Het zijn goedaardige (niet-kankerachtige) tumoren die in de melkkanalen groeien.
Deze tumoren zijn klein en wratachtig. U kunt misschien een achter of naast de tepel voelen. Ze zijn meestal vrij dicht bij de tepel, waardoor ze bloedingen en afscheiding veroorzaken.
Andere mogelijke symptomen zijn:
Als er bloed rechtstreeks uit uw tepel komt, raadpleeg dan uw arts. Uw arts kan uw symptomen diagnosticeren en u adviseren over de volgende stappen. Als u te maken hebt met een intraductaal papilloma, raden ze u aan de aangetaste kanalen operatief te verwijderen.
Ontlasting van de tepels wordt traditioneel beschouwd als een symptoom van borstkanker, maar dit symptoom is niet zo gebruikelijk.
Ongeveer 3 tot 9 procent van de vrouwen die worden behandeld in borstkankerklinieken presenteren zich met tepellossing. Het is niet duidelijk of dit bloederige afscheiding inhoudt. In deze gevallen is echter meestal een klontje of massa aanwezig.
Huidig onderzoek is het verkennen van de mogelijke relatie tussen tepelontladingkleur en ernst van kanker. Hoewel een onderzoek uit 2016 suggereert dat bloedkleurig ontslag gepaard kan gaan met kwaadaardige (invasieve) borstkanker, is meer onderzoek nodig om deze bevindingen te bevestigen.
Het type borstkanker dat iemand heeft, wordt bepaald door het specifieke gebied waar het begint:
DCIS is niet-invasief omdat het zich niet voorbij het melkkanaal naar de rest van de borst heeft verspreid. Maar DCIS wordt als pre-kanker beschouwd omdat het op den duur invasief zou kunnen worden, hoewel dit onwaarschijnlijk is. DCIS veroorzaakt meestal geen symptomen. Het wordt meestal ontdekt tijdens een mammogram.
De lobben zijn de klieren in de borst die verantwoordelijk zijn voor de productie van melk.
Invasief lobulair carcinoom is relatief zeldzaam. Ongeveer 8 van de 10 invasieve borstkankers beginnen in de melkkanalen (invasief ductaal carcinoom), niet de klieren.
Vroeg lobulair carcinoom heeft weinig symptomen. Later kan dit leiden tot:
De ziekte van Paget van de borst is een zeldzame vorm van borstkanker die begint op de tepel en zich uitstrekt tot de tepelhof. Het treft meestal vrouwen van 50 jaar of ouder.
De ziekte van Paget komt meestal voor in combinatie met een andere vorm van borstkanker, meestal ductale kanker in situ (DCIS) of invasief ductaal carcinoom.
Symptomen van de ziekte van Paget omvatten:
Artsen overwegen veel verschillende factoren voordat ze een bepaalde behandeling voor borstkanker aanbevelen. Dit bevat:
Veel vrouwen kiezen voor een operatie voor borstkanker. Afhankelijk van de grootte en graad van uw tumor kan een operatie het verwijderen van de knobbel (lumpectomie) of het verwijderen van de volledige borst (borstamputatie) inhouden.
Chirurgie wordt vaak gecombineerd met aanvullende behandelingen, zoals chemotherapie, hormoontherapie of bestraling. In een vroeg stadium kunnen sommige borstkankers met alleen bestraling worden behandeld.
Als bloederige tepelontlading langer dan een dag aanhoudt, maak dan een afspraak om naar uw arts te gaan. Uw arts zal beeldvormende tests uitvoeren om te kijken of er iets abnormaals in de borst zit. Dit kan een echografie, MRI of mammogram zijn.
Raadpleeg uw arts onmiddellijk als u een van de volgende symptomen opmerkt:
Uitsnijdingen, scheuren of andere beschadigingen aan de huid op uw borst hoeven niet noodzakelijk onmiddellijk te worden behandeld. Als de symptomen niet verbeteren of als u tekenen van een infectie opmerkt, neem dan contact op met uw arts. Tekenen van infectie zijn onder andere: