Ah, verjaardagen. Van je tandarts tot je baas tot je Facebook-vrienden, iedereen wenst je een gelukkige. Veel mensen gaan helemaal uit van hun verjaardagen en organiseren zelfs als volwassenen uitgebreide feesten, waarbij ze elke verjaardag melken voor alles wat het waard is.
Voor sommige mensen zijn verjaardagen echter een bron van ambivalentie, angst of depressie. Maar ze zijn onvermijdelijk en komen één keer per jaar, of we het nu leuk vinden of niet.
Over het algemeen ben ik niet zo enthousiast over het vieren van mijn eigen verjaardag. Het is niet dat ik een hekel hebben aan het, precies, maar ik zie niet de noodzaak om er elk jaar een grote drukte over te maken. Mijn verjaardag valt toevallig ook samen met de start van het drukke vakantieseizoen, dus mijn stress is al torenhoog.
Tijdens het traject van november tot december probeer ik de vakantieplanningen, werkeisen en familie-reizen te doorgronden - om nog maar te zwijgen over Thanksgiving-menu's en winkelen en koken en schoonmaken en plannen en budgetteren en kerstcadeautjes en, nou ja, wie heeft tijd voor een verjaardag?
Aangezien ik vaak de planner van mijn familie en mijn vriendengroep ben, valt het mij doorgaans aan om mijn eigen verjaardagplannen te maken: een restaurant kiezen, een reservering maken, een babysitter krijgen. Dit draagt gewoon bij aan mijn takenlijst en stressniveau.
Maar vooral dat ik niet zozeer op mijn verjaardagen uitkijk als ik ooit heb gedaan, is dat ik een sleutelpersoon mis om met mij te vieren. Mijn vader is in 2003 overleden. Mijn verjaardagen zijn sindsdien niet meer dezelfde gebleven.
Mijn moeder, natuurlijk, wenst me altijd een gelukkige verjaardag. Maar het is moeilijk als een van de mensen die je hielp de wereld in te gaan niet meer bij je is om te helpen vieren op de dag dat je werd geboren.
Ik denk bij mezelf, wauw, het is 14 jaar geleden dat mijn vader stierf. Over nog eens 13 jaar zal ik dezelfde leeftijd hebben als toen hij stierf. Het is jammer dat hij zijn enige kleinzoon nooit heeft leren kennen ? enzovoorts.
Er is ook de druk om bepaalde mijlpalen te halen of belangrijke dingen te bereiken door een willekeurige verjaardag.
? Je bent 30 en nog niet getrouwd? Wanneer ga je kinderen hebben ??
? Weet je, je metabolisme begint echt te vertragen in je 40s. Wacht maar tot je van mijn leeftijd bent.
? Je had al moeten sparen voor je pensioen.?
Ik heb mensen horen jammeren dat ze geen dozen met carrière-prestaties, romantische relatie doelen, gezinsidealen, vastgoed dromen, creatieve bezigheden of de accumulatie van een bepaald niveau van rijkdom op een bepaalde leeftijd hebben afgevinkt.
De gemiddelde leeftijd van beginnende moeders in 2014 was 26. De gemiddelde leeftijd van een first-time homebuyer in de Verenigde Staten is 32 jaar oud. Ik heb geen van deze twee mijlpalen geraakt? totdat ik ver voorbij de gemiddelde leeftijd was - deels omdat ik in een van de duurste gebieden van de Verenigde Staten woonde, maar ook omdat ik deze dingen gewoon op mijn eigen tijdschema deed, toen ik er klaar voor was.
Maar misschien veroorzaakt je verjaardag angst om ouder te worden en je eigen sterfelijkheid onder ogen te zien. Dit is een legitieme angst die door velen wordt gedeeld. Een onderzoek toonde aan dat stress op de verjaardag van mensen met een voorgeschiedenis van hoge bloeddruk een grotere kans op een beroerte of hartaanval op hun verjaardag heeft. De studie noemt ook een vrouw die tijdens haar 75ste verjaardag angstsymptomen kreeg - omdat haar moeder op 75 was overleden.
Persoonlijk heb ik een aantal manieren om mijn verjaardag aangenamer te maken.
Ik probeer dingen niet te overdenken of teveel gebeurtenissen in één dag te proppen. Ik zeg tegen mezelf dat het goed is om mijn vader te missen en verdrietig te zijn op mijn verjaardag. Als iemand de moeite neemt om me een gelukkige verjaardag te wensen of me een taart of cadeau te geven, probeer ik het vriendelijk te accepteren en te waarderen dat mensen aan me denken en me goed wensen.
Ik denk ook aan enkele van de voordelen van ouder worden. Een paar studies hebben aangetoond dat er extraatjes zijn die gepaard gaan met veroudering. Een studie bij volwassenen tussen 21 en 100 jaar vond dat er een verbetering was in de zelfgerapporteerde geestelijke gezondheid in de oudere groep. Dit betekent dat er vaak een gestage boost is in de geestelijke gezondheid naarmate u ouder wordt.
Een andere studie toonde aan dat jongere mensen meer neurotisch waren, terwijl oudere volwassenen vaker minder negativiteit vertoonden.
Wat de reden ook is voor je verjaardagstress of ambivalentie, ik vind het prima om de gelegenheid van je verjaardag te markeren op een manier die goed voelt voor u. Als je liever thuis zit dan alleen een boek te lezen, zou je dat moeten doen (eigenlijk is dat eigenlijk mijn ideale dag).
Misschien heb je een betere verjaardag als je even nadenkt over waarom je deze dag niet leuk vindt, wat het voor jou betekent en wat je kunt doen om jezelf op zijn minst iets minder te maken.
Ik ben een groot voorstander van het gezegde, "Help jezelf door anderen te helpen." Probeer anderen te vragen om te doneren aan een goed doel in jouw naam in plaats van geschenken. Neem de dag vrij om vrijwilligerswerk te doen in uw gemeenschap. Tijd doorbrengen in de natuur, uitgaan met kinderen of huisdieren, of aan lichaamsbeweging doen zijn ook enkele goede verjaardag-blues-busters.
Voor mij vraag ik dat in plaats van een? Happy Birthday ,? wensen mijn vrienden me? Verdraagbare verjaardag? - of respecteer ten minste mijn wens om geen enorme geboortedag te hebben.