Bipolaire stoornis is een levenslange mentale toestand. Het veroorzaakt extreme stemmingswisselingen die kunnen variëren van hoge tonen tot lage dieptepunten. Deze stemmingswisselingen kunnen grote veranderingen in stemming, energie en activiteitenniveaus veroorzaken en kunnen uw kwaliteit van leven en dagelijkse activiteiten verstoren. De gemoedstoestand van een persoon kan heel snel veranderen.
Iedereen ervaart tijdens zijn leven af en toe enige angst, bijvoorbeeld voordat hij een test neemt of een grote beslissing neemt. Sommige mensen hebben echter angststoornissen waardoor ze meer dan korte-termijnzorgen ervaren. Deze mensen kunnen een angststoornis hebben, die niet beperkt is tot levensgebeurtenissen en na verloop van tijd kan verergeren. Soms hebben mensen met angststoornissen zo veel zorgen dat ze interfereren met hun vermogen om hun dagelijkse activiteiten uit te voeren. De verschillende soorten angststoornissen omvatten:
Meer informatie over angstklachten.
Angststoornissen komen vaak samen voor met andere psychische aandoeningen, zoals:
Angststoornissen zijn een veel voorkomende psychische aandoening geassocieerd met een bipolaire stoornis. Veel mensen met een bipolaire stoornis zullen tijdens hun leven ten minste één angststoornis ervaren. Beide aandoeningen zijn behandelbaar. Maar het zijn langetermijnomstandigheden die soms een uitdaging vormen om mee te leven.
Sommige symptomen van een bipolaire stoornis kunnen worden geassocieerd met angst. Om die reden is het niet altijd eenvoudig om een diagnose van angststoornissen te scheiden van een diagnose van een bipolaire stoornis. Maar deskundigen zeggen dat de volgende symptomen wijzen op een angststoornis die samen voorkomt met een bipolaire stoornis:
Ernstige symptomen van een bipolaire stoornis kunnen symptomen van een angststoornis overmeesteren, zoals:
Om deze redenen, artsen beoordelen vaak een persoon voor een angststoornis en bipolaire stoornis op hetzelfde moment.
Beide omstandigheden kunnen de kwaliteit van leven en functioneren van een persoon verminderen. Mensen met beide aandoeningen hebben een verhoogde kans op:
Angststoornis en bipolaire stoornis zijn een uitdaging om individueel te behandelen. Het samen behandelen van beide soorten aandoeningen is zelfs een grotere uitdaging. Uw primaire arts en geestelijke gezondheidszorgverlener werken vaak samen om ervoor te zorgen dat u de best mogelijke zorg krijgt.
Bipolaire stoornissen en angststoornissen worden meestal behandeld met een combinatie van:
Artsen behandelen meestal co-voorkomende angststoornissen en bipolaire stoornissen eerst met medicatie. Ze kunnen aanvankelijk een stemmingsstabilisator voorschrijven om uw bipolaire stoornis aan te pakken.
Medicijnen die worden gebruikt om angst te behandelen, kunnen deel uitmaken van uw behandeling. Dit kan selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) omvatten. Deze medicijnen kunnen echter manische symptomen verergeren. Uw voorschrijver zal u zeer zorgvuldig controleren op tekenen van problemen.
Vaak zullen artsen benzodiazepinen voorschrijven aan mensen met een co-voorkomende bipolaire stoornis. Dit zijn geneesmiddelen die vaak worden gebruikt om angststoornissen te behandelen. Ze lijken de symptomen van bipolaire stoornissen niet te verergeren. Deze medicijnen kunnen echter fysieke afhankelijkheid en tolerantie veroorzaken, waardoor het risico op drugsgebruik toeneemt. Als dit soort medicijnen worden gebruikt, mogen ze alleen voor een beperkte duur worden gebruikt (zoals twee weken).
Therapie kan een veiliger manier zijn om angstgevoelens te behandelen bij mensen die stemmingsstabiliserende medicijnen gebruiken. Het geeft een persoon een alternatief voor het gebruik van antidepressiva, die nadelige effecten kunnen veroorzaken.
Enkele veel voorkomende therapietypen die worden gebruikt om angststoornissen die samen voorkomen met een bipolaire stoornis omvatten:
Leven met een bipolaire stoornis is moeilijk, maar het kan nog uitdagender zijn als je ook leeft met een angststoornis. Hoewel dit levenslange voorwaarden zijn, is het mogelijk om beide te behandelen en uw kwaliteit van leven te verhogen.
Zodra u met de behandeling begint, moet u regelmatig met uw zorgverleners communiceren. Laat hen weten of uw medicatie of therapie minder effectief lijkt dan normaal of onplezierige of ernstige bijwerkingen veroorzaakt. Uw artsen zullen u helpen bij het vinden en naleven van een effectief behandelplan dat het beste bij u past.