Van de vele mogelijke symptomen van een HIV-infectie kan vermoeidheid een subtiel, maar diepgaand effect hebben op de kwaliteit van het leven. Lage energie kan het moeilijk maken om te socialiseren, te oefenen en zelfs dagelijkse taken uit te voeren.
Er zijn manieren om HIV-vermoeidheid te bestrijden en een deel van die verloren energie terug te winnen. Ten eerste is het belangrijk voor een persoon met hiv om de mogelijke oorzaken van hiv-vermoeidheid te begrijpen. Vervolgens kunnen ze leren hoe ze de frequentie en impact op hun dagelijks leven kunnen minimaliseren.
HIV richt zich op het immuunsysteem. Dit resulteert erin dat het immuunsysteem niet in staat is om van het virus af te komen. HIV-aanvallen en neemt T-lymfocyten over, ook bekend als T-cellen, die het lichaam helpen infecties en ziektes te bestrijden. HIV gebruikt die T-cellen om kopieën van zichzelf te maken.
Iemand met een HIV-infectie kan vermoeidheid ervaren die direct verband houdt met het virus. De eenvoudige aanwezigheid van de infectie kan bijdragen aan vermoeidheid terwijl het lichaam energie gebruikt om de infectie te bestrijden. Het virus gebruikt ook energie uit de T-cellen wanneer het zelfkopieën maakt.
Vermoeidheid kan ook indirect verband houden met de HIV-infectie. Indirecte oorzaken van HIV-vermoeidheid kunnen zijn:
Meer informatie over deze indirecte oorzaken en hoe deze te helpen beheersen, kan de eerste stap zijn in het oplossen van hiv-vermoeidheid.
Depressie kan vaak een hiv-infectie vergezellen. Depressie kan iemand een verdrietig en leeg gevoel van energie geven. Depressie kan ook interfereren met eet- en slaappatronen. Mensen met een depressie hebben vaak minder kans om te bewegen, waardoor ze zich nog meer vermoeid voelen.
Als een persoon met hiv symptomen van depressie begint te ontwikkelen, moet hij of zij contact opnemen met hun zorgverlener of een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Het is mogelijk om een depressie te overwinnen met praattherapie en andere middelen die geen medicatie bevatten. Alternatieve therapieën, zoals meditatie of yoga, helpen bij depressie kunnen ook nuttig zijn bij de behandeling van depressie.
Soms is medicatie een optie voor hiv-vermoeidheid als gevolg van depressie. Er zijn veel psychostimulanten waarvan is vastgesteld dat ze helpen, waaronder armodafinil en dextroamphetamine. Uit een onderzoek in het tijdschrift Psychosomatics bleek dat behandeling met de medicatie armoedebestrijding bij sommige mensen met hiv de stemming kon helpen verbeteren en vermoeidheid kon overwinnen. Armodafinil verandert de hoeveelheden van bepaalde stoffen in uw hersenen. Het medicijn wordt meestal gebruikt om slaperigheid bij narcolepsie te behandelen.
Slapeloosheid is een aandoening die het moeilijk maakt om in slaap te vallen of in slaap te blijven. In beide gevallen kan een slechte nachtrust zorgen dat je de volgende dag blijft slepen. Om slapeloosheid te bestrijden kan een persoon met hiv-vermoeidheid deze belangrijke tips proberen:
Als deze aanbevelingen niet helpen bij slaapproblemen, kan een zorgverlener een kalmerende of hypnotiserende medicatie aanbevelen.
Hiv-medicijnen zijn krachtige medicijnen. Als een persoon met hiv te maken krijgt met vermoeidheid na het starten van een nieuw medicatie-regime, moeten ze overleggen met hun zorgverlener. Het kan helpen om een ander medicijn of een combinatie van HIV-medicijnen te proberen.
Het veranderen van antiretrovirale regimes is een serieuze onderneming. Veranderende regimes kunnen het risico op het ontwikkelen van resistentie tegen antiretrovirale geneesmiddelen verhogen. Iemand die met hiv leeft, moet niet stoppen met het innemen van zijn medicatie zonder dit eerst met zijn zorgverlener te bespreken. Onderbreking van antiretrovirale medicatie kan ervoor zorgen dat HIV-infectie resistent wordt tegen medicatie.
Als een persoon denkt dat hiv-medicatie vermoeidheid veroorzaakt, moeten ze met hun zorgverlener praten. Het is mogelijk om over te schakelen naar een medicijn dat dit symptoom niet veroorzaakt. Zorg ervoor dat u de instructies van de zorgaanbieder volgt om de overstap zo veilig mogelijk te maken.
Wanneer de bron van vermoeidheid niet kan worden gekoppeld aan depressie, slapeloosheid, medicijnreacties of andere oorzaken, wordt gezegd dat het idiopathische HIV-vermoeidheid is. Dit betekent dat de oorzaak van vermoeidheid onbekend is.
Idiopathische HIV-vermoeidheid komt vaak voor, maar het is moeilijk te voorspellen. Iemand die met hiv leeft, kan dit op elk moment van de dag ervaren, of het kan dagen duren zonder zich moe te voelen. Het gebruik van stimulerende middelen zoals methylfenidaat en dextroamfetamine kan voor sommige mensen nuttig zijn. Een zorgaanbieder kan ze voorschrijven voor dagelijks gebruik of gewoon als iemand voor het eerst vermoeidheid opmerkt.
Veel mensen met hiv ervaren vermoeidheid. Er zijn tal van behandelingen die HIV-vermoeidheid kunnen helpen oplossen. Om de juiste behandeling te kiezen, is het echter belangrijk om de oorzaak te kennen. Iemand die leeft met hiv en die moe is, moet met zijn zorgverlener samenwerken om de specifieke oorzaak vast te stellen en een succesvolle oplossing te vinden.