Acute respiratoire noodsyndroom

Wat is het acute respiratory distress syndrome?

Acute respiratory distress syndrome (ARDS) is een ernstige longaandoening. Het komt voor wanneer vloeistof de luchtzakken in uw longen vult. Te veel vocht in uw longen kan de hoeveelheid zuurstof verlagen of de hoeveelheid kooldioxide in uw bloedbaan verhogen. ARDS kan voorkomen dat uw organen de zuurstof krijgen die ze nodig hebben om te functioneren, en het kan uiteindelijk orgaanfalen veroorzaken.

ARDS treft meestal gehospitaliseerde mensen die erg ziek zijn. Het kan ook worden veroorzaakt door ernstig trauma. Symptomen treden meestal op binnen een dag of twee van de oorspronkelijke ziekte of trauma, en ze kunnen extreme kortademigheid en happend naar lucht omvatten.

ARDS is een medisch noodgeval en een potentieel levensbedreigende aandoening.

Symptomen van acute respiratory distress syndrome

De symptomen van ARDS verschijnen meestal tussen één tot drie dagen na het letsel of trauma.

Veel voorkomende symptomen en verschijnselen van ARDS zijn:

• moeizaam en snel ademhalen
• spiervermoeidheid en algemene zwakte
• lage bloeddruk
• verkleurde huid of nagels
• een droge, krakende hoest
• koorts
• hoofdpijn
• een snelle hartslag
• mentale verwarring

Wat veroorzaakt acute respiratory distress syndrome?

ARDS wordt voornamelijk veroorzaakt door schade aan de kleine bloedvaten in uw longen. Vloeistof uit deze vaten lekt in de luchtzakken van de longen. Deze luchtzakken zijn waar zuurstof binnenkomt en koolstofdioxide wordt verwijderd uit uw bloed. Wanneer deze luchtzakjes zich vullen met vloeistof, komt er minder zuurstof in uw bloed.

Enkele veel voorkomende dingen die kunnen leiden tot dit soort longschade zijn:

• inademen van giftige stoffen, zoals zout water, chemicaliën, rook en braaksel
• het ontwikkelen van een ernstige bloedinfectie
• het ontwikkelen van een ernstige infectie van de longen, zoals een longontsteking
• een verwonding aan de borst of het hoofd ontvangen, zoals tijdens een autowrak of contactsporten
• overdosering op sedativa of tricyclische antidepressiva

Risicofactoren voor acute respiratory distress syndrome

ARDS is meestal een complicatie van een andere aandoening. Deze factoren verhogen het risico op het ontwikkelen van ARDS:

• ouder dan 65 jaar
• chronische longziekte
• een geschiedenis van alcoholmisbruik of het roken van sigaretten

ARDS kan een ernstiger toestand zijn voor mensen die:

• hebben een toxische shock
• zijn ouder
• leverfalen hebben
• hebben een geschiedenis van alcoholmisbruik

Diagnose van acute respiratory distress syndrome

Als u vermoedt dat iemand die u kent ARDS heeft, moet u 911 bellen of naar de eerste hulp brengen. ARDS is een medisch noodgeval en een vroege diagnose kan hen helpen de aandoening te overleven.

Een arts kan ARDS op verschillende manieren diagnosticeren. Er is geen definitieve test voor het diagnosticeren van deze aandoening. De arts kan een bloeddrukmeting uitvoeren, een lichamelijk onderzoek uitvoeren en een van de volgende tests aanbevelen:

• een bloedtest
• een thoraxfoto
• een CT-scan
• keel en neuszwabbers
• een elektrocardiogram
• een echocardiogram
• een luchtwegonderzoek

Lage bloeddruk en zuurstofgebrek in het bloed kunnen tekenen zijn van ARDS. De arts kan vertrouwen op een elektrocardiogram en een echocardiogram om een ​​hartaandoening uit te sluiten. Als een thoraxfoto of CT-scan vervolgens met vocht gevulde luchtzakjes in de longen onthult, wordt een diagnose voor ARDS bevestigd.

Een longbiopsie kan ook worden uitgevoerd om andere longziekten uit te sluiten. Dit wordt echter zelden gedaan.

Behandeling van acute respiratory distress syndrome

Zuurstof

Het primaire doel van de ARDS-behandeling is om ervoor te zorgen dat iemand voldoende zuurstof heeft om orgaanfalen te voorkomen. Een arts kan zuurstof toedienen met een masker. Een mechanische beademingsmachine kan ook worden gebruikt om lucht in de longen te persen en de vloeistof in de luchtzakken te verminderen.

Beheer van vloeistoffen

Het beheer van vochtinname is een andere ARDS-behandelingsstrategie. Dit kan helpen zorgen voor een adequate vochtbalans. Te veel vocht in het lichaam kan leiden tot vochtophoping in de longen. Te weinig vocht kan ervoor zorgen dat de organen en het hart gespannen raken.

geneesmiddel

Mensen met ARDS krijgen vaak medicatie om bijwerkingen te behandelen. Deze omvatten de volgende soorten medicijnen:

• pijnmedicatie om ongemak te verlichten
• antibiotica om een ​​infectie te behandelen
• bloedverdunners om te voorkomen dat zich stolsels in de longen of benen vormen

Longrevalidatie

Mensen die herstellen van ARDS hebben mogelijk behoefte aan pulmonale revalidatie. Dit is een manier om het ademhalingssysteem te versterken en de longcapaciteit te vergroten. Dergelijke programma's kunnen trainingsoefeningen, lifestylesessies en ondersteuningsteams omvatten om te helpen bij het herstel van ARDS.

Wat zijn de vooruitzichten?

De American Lung Association schat dat 30 tot 50 procent van de mensen met ARDS eraan overlijden. Het risico van overlijden is echter niet hetzelfde voor alle mensen die ARDS ontwikkelen. Het sterftecijfer is gekoppeld aan zowel de oorzaak van ARDS als de algehele gezondheid van de persoon. Een jongere met ARDS met trauma heeft bijvoorbeeld een betere kijk dan een oudere persoon met een wijdverspreide bloedinfectie.

Veel overlevenden van ARDS herstellen zich binnen enkele maanden volledig. Sommige mensen kunnen echter levenslange longbeschadiging hebben. Andere bijwerkingen kunnen zijn:

• spier zwakte
• vermoeidheid
• een verminderde kwaliteit van leven
• aangetaste geestelijke gezondheid

Preventie van acute respiratory distress syndrome

Er is geen manier om ARDS volledig te voorkomen. U kunt echter mogelijk uw risico op ARDS verlagen door het volgende te doen:

• Zoek snel medische hulp bij een trauma, infectie of ziekte.
• Stop met het roken van sigaretten en blijf uit de buurt van tweedehandsrook.
• Geef alcohol op. Chronisch alcoholgebruik kan uw sterfterisico verhogen en een goede longfunctie voorkomen.
• Krijg jaarlijks om de vijf jaar uw griepvaccin en een pneumonie-vaccin. Dit vermindert uw risico op longinfecties.