Nadat u een ouder bent geworden, het woord? Vakantie? krijgt een geheel andere betekenis. Niet alleen veranderen uw bestemmingen typisch (bye Cabo, hallo Disney), maar de manier waarop u reist, verandert ook drastisch.
Er is echt geen manier om je volledig voor te bereiden op de komende verschillen. De American Academy of Pediatrics heeft een lijst met tips voor reizen met jonge kinderen. Maar zelfs zij kunnen niet de omvang overbrengen van wat u te wachten staat. Dit zijn lessen die je eigenlijk alleen voor jezelf kunt leren.
Hier zijn 15 gedachten die je hebt tijdens het plannen en gaan op vakantie met jonge kinderen.
Je plant geen gezinsvakantie, tenzij je denkt dat het een soort epische gebeurtenis zal zijn waar je kinderen over zullen praten en die je tot diep in de schemering zult herinneren. Die visie die je hebt in de planningsfase is wat je ondersteunt door alle stress die voor je ligt. Je zegt tegen jezelf dat het magisch is en dat je kinderen voor altijd vasthouden aan deze herinneringen die je gaat creëren.
De verpakking begint. En je beseft plotseling dat terwijl je vroeger wekenlang tegelijkertijd kon reizen met niets meer dan een handbagage, je misschien nu een exorbitant bedrag aan extra bagagekosten moet betalen. Op de een of andere manier moet je de flessen, luiers, autostoelen, extra kledingwisselingen, speelgoed voor zowel het vliegtuig als de bestemming meenemen, en allerlei andere benodigdheden en uitrusting die jouw baby's en kinderen (en jij) niet zonder kunnen.
Dat is wat het navigeren met een druk vliegveld met jonge kinderen met je doet. Het maakt je jaloers op de ouder die bereid is om een riem aan hun kinderen te hangen. Waarom heb je die dingen altijd beoordeeld?
Er gaat niets boven een vliegtuigrit met jonge kinderen om je ongelofelijk schuldig te laten voelen. Je baby zal niet stoppen met huilen. Je peuter heeft net zijn neus gepikt en deze afgeveegd op de persoon die naast hem zit. En uw kleuterleidster blijft de stoel voor zich uit schoppen. Je bent er vrij zeker van dat je je nooit zo veel hebt verontschuldigd in je hele leven.
Minder dan halverwege die vliegreis, ben je bereid om alle regels die je ooit hebt gemaakt over schermtijd en verwerkte snacks te negeren. Precies nu, alles wat je kinderen bezig en gelukkig zal houden, is goed in je boek.
Je landt, je krijgt je bagage, je slaagt erin om de plaats van de autoverhuur te vinden en iedereen op te laden. Dan ga je eindelijk naar je bestemming. Eindelijk ben je ervan overtuigd dat vakantie klaar is om te beginnen.
Helaas, niet vijf minuten na aankomst op je bestemming, realiseer je je dat je kinderen op de een of andere manier zijn getroffen door deze rare uitbarsting van energie (het soort dat overkomt op kinderen wanneer ze moe en overgestimuleerd zijn). Het enige dat je wilt doen, is je opruwen in een stille kamer om uit die vreselijke vliegtuigrit te decomprimeren. Alleen, dat kan je niet. Je kinderen smeken om naar het strand te gaan, of naar het park, of wat voor grote aantrekkingskracht dan ook, die je in de eerste plaats naar deze bestemming bracht. Ze stuiteren van de muren en jij bent hun bewaker. Dus je moet ze amuseren.
Dat is wanneer het jou raakt. Je kinderen zijn te jong om alleen te zijn. Dus alles wat ze doen, waar ze ook gaan, je zult met hen mee moeten gaan. En in deze nieuwe plaats waar ze alles willen verkennen, zul je misschien niet de hele week gaan zitten.
Denk aan al die moeite die je in de verpakking stopt? Alle keren dat je ondervroeg, hebben we echt al dit spul nodig ?? Je bent nog steeds iets vergeten wat je nodig had. Of eigenlijk ben je verschillende dingen vergeten die je nodig had. Omdat het blijkt, ja, je had echt al die dingen nodig, en nog wat.
Misschien hebben ze iets meer nodig. Ik zou waarschijnlijk hun neuzen moeten opknappen. Je kinderen lopen legitiem weg bij het zien van jou en die fles.
Vroeger kon je tijdens je vakantie wel drie boeken en twee tijdschriften doorlopen terwijl je lekker in de zon lag te luieren. Nu? Je hebt geluk als je kinderen je een hoofdstuk laten doornemen.
Het maakt niet uit of je op het strand bent of in een hut in het bos. Als je op reis bent met kinderen, zullen er onvermijdelijk bergen zand worden opgespoord waar je ook bent.
Nog een ijsje. Nog een souvenir-knuffeldier.Nog een T-shirt. Op de een of andere manier, op vakantie, raak je helemaal ingepakt om er nog eentje te kopen.
Al die dingen die je hebt gekocht? Nu heb je niet genoeg ruimte om het mee naar huis te nemen. Kan net zo goed gewoon plannen op nog een extra bagagetarief.
Deze gedachte komt misschien pas enkele jaren na het feit. Je bladert door foto's en komt een van die kleine, blije gezichten tegen die over je vakantiebestemming spatten. Je zult je opeens dolblij het plezier en de lach herinneren die jullie allemaal hadden. Je zult de stress en puinhoop en het complete gebrek aan ontspanning van de vakantie helemaal vergeten. Het blijkt dat reizen met jonge kinderen veel op een bevalling lijkt. Het is vreselijk en pijnlijk als je erin zit, maar als je eenmaal aan de andere kant bent, heb je deze prachtige foto's om te laten zien. Je vergeet gewoon hoe slecht het was in het proces.
Je kunt jezelf misschien zelfs overtuigen dat je het opnieuw wilt doen!